Jester (25) studeert Journalistiek aan de HU en schrijft columns voor Trajectum.
Het is zover: mijn algoritme schotelt mij influence-filmpjes voor over het belang van je twenties (je leven tussen je 20e en je 29e). Ik ben al halverwege, maar beter laat dan nooit. Hoe ik deze cruciale jaren heb overleefd zonder advies van influencers en audio’s van TikTok blijft mijzelf ook nog een raadsel.
Na vijf jaar in mijn twenties, durf ik eerlijk te zeggen: ik denk dat niemand op deze leeftijd echt weet wat hij aan het doen is. Ik heb vooral geleerd dat katers heftiger zijn na je 23ste, waardoor ik toch beter nadenk over het volgende shotje tequila. Al is dat op je dertigste nog veel erger, heb ik mij laten vertellen.
Mijn algoritme vraagt me of je wel echt leeft, als je nog geen leipe baan heb of vijftien landen heb bezocht. Ik antwoord: ‘Wat weet jij nou, algoritme? Je bent maar een computerprogamma.’ Mijn algoritme antwoordt met leuke filmpjes van rode panda’s of katten. Precies waarvoor ik op social media zit. Pure dopamine van dieren die ik gelukkig niet zelf hoef te verzorgen.
Waarschijnlijk geloven de content creators (die mooie filmpjes op tropische eiland maken) echt dat je zoveel moet reizen en dat maakt hen misschien ook echt gelukkig. Maar wat voor hen werkt, werkt niet direct voor jou of mij.
Reizen is geweldig hoor, ik zou het iedereen aanraden. Maar wat ook adembenemend is, is de twijfel in je twenties. Verschillende studies proberen, in andere steden wonen, nieuwe vrienden maken en ervaringen opdoen. Gewoon maar wat doen. Tuurlijk is het eng om niet te weten wat de toekomst brengt, maar dat maakt de toekomst ook zo mooi.
Ach ja. Wie ben ik omdat tegen jou te zeggen? Ik ben ook maar een simpele ziel die nu een twenties-inspirational-stukje heeft geprobeerd te schrijven.
Zo, en nu is het weer tijd voor TikTok.
