Irene de Zwaan, studente journalistiek en freelancer voor het AD, schreef samen met collega Marten Blankesteijn het boek De Grote Dictatortour. Het duo reisde door twaalf dictaturen in het Midden-Oosten en Centraal-Azië en deed daarvan verslag.
Vanwaar die fascinatie voor dictaturen?
‘Twee jaar geleden ben ik naar Syrië geweest. Overal hingen posters van de president. Maar als ik iets over hem vroeg durfde niemand iets te zeggen. Dat vond ik een interessante tegenstelling.’
Waar heb je je het meest om verbaasd?
‘Kazachstan was veel moderner dan ik verwacht had. Het deed zelfs Europees aan. Er lagen mooie wegen en huizen, gigantische winkelcentra en ze hadden er zelfs Starbucks.’
In Jemen kwamen jullie in een opstand terecht…
‘Dat was wel even spannend. Er reden tanks rond en we hadden gehoord dat er bij zulke situaties wel eens geschoten werd. Uiteindelijk viel het mee. Er waren meer militairen dan betogers.’
Hoe hebben jullie de reis bekostigd?
‘Door subsidies van de Dick Scherpenzeel Stichting en het NCDO. Die hebben een reisfonds voor jonge journalisten en daar hebben we gebruik van gemaakt.’
Jort Kelder schreef het voorwoord?
‘We lazen dat hij erg geïnteresseerd was in dictaturen en hij was erg enthousiast. Uiteindelijk heeft hij veel meer geschreven dan de 500 woorden die we in gedachten hadden.’
Zou je zelf in een dictatuur kunnen leven?
‘In Syrië wel, denk ik. Daar heeft de dictatuur niet zo heel veel impact op de bevolking. Maar je moet er geen politieke partij of mensenrechtenorganisatie beginnen.’
Wie is je grote voorbeeld?
‘Jelle Brandt Corstius. Ik had op reis zijn boek Rusland voor gevorderden mee. Hij schrijft heel grappig en door hem sta ik nu te popelen om naar Rusland te gaan.’
De Grote Dictatortour verscheen 1 maart bij uitgeverij Het Spectrum, € 17,99
