Vol bewondering luister en kijk ik naar collega’s die ingewikkelde formules simpel uit kunnen leggen. Aan de gezichten van studenten kan je zien of het kwartje valt, of dat ’t nog onbegrijpelijk is. De één snapt het na nog een keer uitleggen, bij de ander kan je beter over een jaar terugkomen, want dan zijn z’n hersenen er pas rijp voor. Bij weer anderen hoef je er nooit meer op terug te komen, want die zullen het nooit snappen.
In het onderwijs wordt geleidelijk aan niet meer alleen op cognitieve vaardigheden getest. Talent en intelligentie is een meervoudig begrip. Niet voor niets zijn we jaren geleden over gegaan op het aanleren en toetsen van competenties (kennis, vaardigheden en attitude). Inmiddels weten we dat er vele soorten intelligentie zijn. Howard Gardner (1999) onderscheidt acht intelligenties, die beïnvloedbaar zijn en soms zelfs leerbaar.
Ook een leidinggevende heeft specifieke kennis. Maar heeft hij of zij ook de intelligenties die horen bij een leidinggevende, zoals uitstekende communicatieve en sociale vaardigheden plus een natuurlijk leiderschap? Ik heb liever iemand met een jarenlange commerciële ervaring, die bewezen heeft dat leiding geven in de genen zit, dan een autistisch gepromoveerde nerd (voor de goede orde, ik heb hier niemand voor op ’t oog).
