Columns

‘Is er iets belangrijks gezegd in uw les?’

Ernst-Jan Hamel
Foto: Kees Rutten

Onze columnist Ernst-Jan Hamel is docent Journalistiek en beschrijft wat hem opvalt in zijn werk met studenten. Vandaag: Studenten afpoeieren, hoe doe je dat?

Laatst mailde een studente – laten we haar voor het gemak Pleun noemen – mij het volgende: ‘Beste meneer Hamel, vanwege griep kan ik niet bij uw les zijn. Kunt u mij laten weten als er iets belangrijks wordt gezegd in de les?’

Als er iets belangrijks wordt gezegd? ALS?? Ik lees de e-mail nog een keer. Maar: het staat er echt!

Ik tik driftig een reactie. ‘Maak je geen zorgen Pleun! In het rooster staat dat de les ‘introductie Datajournalistiek’ heet, maar we hebben tijdens de les alleen maar gepraat over dat grappige Eurovisie-liedje van San Marino (Say Na Na Na!) en uit onze neuzen zitten pulken. Niks aan het handje. Je hebt niks gemist!’

Ik hang boven de send-knop maar uiteindelijk gooi ik de e-mail toch maar onbeantwoord in de prullenbak. Ze zal het wel niet zo bedoelen, denk ik maar. Al begin ik langzamerhand te twijfelen: ik krijg e-mails met deze bewoordingen (‘kunt u me laten weten als ik iets gemist heb?’) minstens een paar keer per jaar.

Zouden studenten als Pleun mij zitten te mindfucken? Want wat moet ik nou met zo’n e-mail? Door niet te antwoorden, lijk ik te bevestigen dat er weinig belangrijks is gezegd in de les. Optie B: Pleun een samenvatting van de les geven? Ja da-haag! De enige optie die overblijft is een woedende e-mail terugsturen. Maar ach ja, dat arme kind zal het toch niet zo bedoelen? Ik blijf erin geloven.

Meestal krijg ik overigens e-mailverzoeken die een stuk schappelijker zijn. ‘Door ziekte kon ik niet bij uw les zijn maar ik wil wel graag mijn eerste versie met u bespreken. Is er iets mogelijk?’ Of: ‘Ik heb heel erg moeite met opdracht X. Bent u komende week beschikbaar?’

Ook bij die e-mails is antwoorden niet zo simpel. Je moet als docent erg terughoudend zijn met zulke verzoeken. Voor je het weet, zit je de hele week te e-mailen en te koffiedrinken met studenten. En hoe leerzaam die gesprekjes ook zijn, dat wil je om voor de hand liggende redenen niet (#werkdruk).

Studenten afpoeieren is een kunst. Maar ook een must.