Henk Penseel was (onder andere) docent aan de HU en blogt sinds 2010 voor de Trajectum-site. Ditmaal: twee toespraken, van Huib de Jong (HvA) en Jan Bogerd (HU), over onderwijs.
Zowel Jan Bogerd, voorzitter van het college van bestuur van de Hogeschool Utrecht (HU), als Huib de Jong, in diezelfde functie bij de Hogeschool Amsterdam (HvA), vind ik uitstekende sprekers. Laatstgenoemde opende afgelopen donderdag de HvA Onderwijsconferentie Toekomstgericht Onderwijs in het DeLaMar Theater in Amsterdam. Hij deed dit zonder papiertje en sprak over de positie van de HvA in metropool Amsterdam. Door de toenemende robotisering en automatisering zullen 900.000 banen direct geraakt worden. Er zijn al 75.000 banen verdwenen en op termijn komen daar nog eens 400.000 banen bij. In die snel veranderende en dynamische wereld reageert de HvA navenant, aldus De Jong.
Een week eerder hoorde ik Jan Bogerd spreken, ook zonder briefje, op het derde lustrum van Oud Goud in het Spoorwegmuseum in Utrecht. De lustrumcommissie had hem gevraagd of hij in een kwartier zijn loopbaan uit de doeken kon doen. Jantje werd geboren in het Gelderse dorpje Tricht aan de Linge in de Bijbelgordel. Opa was melkboer en er was veel sociale controle in het dorp.
Op een zondag in 1967 werd Tricht getroffen door een windhoos, die veel huizen verwoestte, waaronder dat van de Bogerds. Het dorp werd zelfs afgesloten door militairen om plunderen te voorkomen. Sindsdien had ma Bogerd angst voor stormen. Jantje was de slimste van de klas en maakte zich daardoor niet geliefd. Hij is daarna op school gaan onderpresteren, aldus Bogerd zelf.
Eind jaren zeventig liep hij stage en kwam in aanraking met zeer moeilijk opvoedbare kinderen. Dat ging hem goed af. Vanaf zijn negentiende werkte hij en kon zich zo onttrekken aan zijn omgeving, met uitzondering van Karin. Met zijn oude schoolmaatje is hij niet getrouwd, maar ze hebben samen wel twee dochters gekregen en de marathon gelopen.
Als mbo-docent solliciteerde hij op de HU. Gepensioneerd docent Bert Carstens vindt het altijd leuk om te memoreren dat hij Jan Bogerd heeft aangenomen en hem het advies gaf om diploma’s te halen. Dat deed Bogerd. Trots vertelde hij dat hij inmiddels twee bachelors en twee masters heeft.
Voor het maken van zijn speech had hij geput uit zijn studentendossier dat hij per post ontving. Daarin had hij zijn studiecontract gevonden, een persoonlijke afspraak tussen docent en student. ‘Goed contact tussen docent en student blijft essentieel. Onderwijs is de weg naar een betere toekomst.’ De loopbanen van Jan en Huib kruisten elkaar toen ze beiden in het college van bestuur van de HU zaten. Hun visies lijken nauwelijks te verschillen.
