Janneke Vader: ‘Niks in het leven is gratis’

Bijna een jaar geleden trad de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) in werking. De HU was niet de enige organisatie die de deadline niet haalde. Inmiddels lopen hier meer dan 30 privacy officers die zich inzetten voor het veilig stellen van onze gegevens. Hoe leuk is die job? Wij vroegen het Janneke Vader.

Wat moet een privacy officer doen?
‘We moeten de verwerkingen van persoonsgegevens in kaart brengen en nagaan of ze goed gaan. Als je bijvoorbeeld een nieuwsbrief verstuurt of cijfers in Osiris zet zijn daar al persoonsgegevens mee gemoeid. Wij registreren alles in het verwerkingsregister.’

Het klinkt saai. Vind je het interessant?
‘Jazeker, maar dat komt misschien ook doordat ik jarenlang onderzoeker ben geweest. Privacy officer is een rol die ik naast mijn werk als beleidsmedewerker doe. Ik werk voor Onderwijs, Onderzoek & Studentzaken en moet langs alle teams. Ik liep hier bijna twee jaar maar kende bijna niemand. Nu leer ik iedereen kennen en begrijp ik eindelijk waar iedereen mee bezig is. Bovendien vind ik het heel belangrijk, dat scheelt ook. We hebben gevoelige informatie in handen. Als iemand bijvoorbeeld een speciale voorziening nodig heeft voor zijn fysieke gesteldheid, dan moet je zeker opletten. Je wil niet dat iemands gezondheidsgegevens bij verkeerde terecht komen, wel?’

Stuit je wel eens op weerstand van je collega’s?
‘Nee, maar mijn advies geeft natuurlijk wel extra werk. Neem Trajectum. Jullie gebruiken Mailchimp om je nieuwsbrief te versturen. Dat bedrijf doet het gratis dus dat is mooi. Maar niks in het leven is gratis. Ik raad jullie daarom aan om met een andere verwerker in zee te gaan. Geen server in de VS, maar liever in Europa. Het liefst in Nederland. Dan  heb je er meer controle op.  Amerikaanse servers moeten weliswaar aan het Privacy Shield voldoen. Dat is een regeling tussen de VS en de EU. Maar juristen vinden hem twijfelachtig. Het is namelijk nooit duidelijk of “nationale veiligheid” een grond is voor toegang.

Waarom ben je bij de HU gaan werken?
‘Ik ben sociaal geograaf en deed veertien jaar landbouweconomisch onderzoek bij het Landbouw Economisch Instituut in Den Haag. Onderzoek vond ik leuk, maar de organisatie eromheen vond ik interessanter. Ik wilde meer de beleidskant op. Maar ik had kleine kinderen en mijn moeder leed aan dementie. Dus dan is verandering van werk niet handig. Toen zij opgenomen werd en de jongens wat groter werden, kwam er weer meer ruimte in mijn leven en in mijn hoofd. Ik besloot een beleidsfunctie te zoeken. Ik wilde ook wat minder werken. Dat vond ik allebei bij de HU.  Ik woon in Noordwijk en naar de Uithof is een flinke afstand. Maar het bevalt me enorm. Hogescholen doen pas sinds 2002 onderzoek  dus het is nog volop in ontwikkeling. Ik heb bewondering voor hoe snel de kenniscentra zich ontwikkelen en ik voel me hier als een vis in het water.’

Gaat het lukken, die AVG?
‘Het gaat ons zeker lukken, we doen er alles aan. Maar we hadden wel veel eerder moeten beginnen.’