Oud-student

Kira Wuck is inmiddels schrijfster. ‘De HU was een speeltuin voor me’

Op weg naar het 25-jarig jubileum van Hogeschool Utrecht interviewt Trajectum een serie oud-studenten. In deze aflevering: Kira Wuck, die in 2001 begon met Culturele en Maatschappelijke Vorming (CMV) en nu dichter is. In 2011 won ze het NK Poetry Slam. Inmiddels heeft ze een verhalenbundel en meerdere poëziebundels uitgebracht.

‘Ik ben altijd een vreemde eend in de bijt geweest. Ik ben niet sociaal en vind het lastig nieuwe vrienden te maken. De UIT-week vond ik heel spannend. De eerste weken lukte het niet, maar gedurende de jaren sloot ik wel een aantal hechte vriendschappen. Ik pikte de mensen eruit die net zo eigenzinnig zijn als ik. Met hen dronk ik graag biertjes na college.

Wat ik na de middelbare school wilde doen, wist ik niet. Ik hield van kunst en wilde met mensen werken. Eerst volgde ik een mbo-studie Activiteitenbegeleiding, maar dat ging niet diep genoeg. Toen stuitte ik op CMV. Die studie sloot aan op mijn kunstzinnige middelbare school in Amsterdam. Ik koos voor de HU, omdat ik daar voor de richting Kunsteducatie kon kiezen.

Op het puntje van mijn stoel

Het was een veilige keuze, omdat de opleiding zo breed was, perfect voor mensen die nog niet weten wat ze willen. Je volgde zowel psychologie en sociologie als kunst, theater en bedrijfskunde.

Kunstgeschiedenis vond ik geweldig. Dat werd door Frits de Dreu gegeven, een leuke docent. Ook bij praktische vakken zat ik op het puntje van mijn stoel. Bedrijfskunde interesseerde me niet en ik deed er te weinig voor. Best een struggle, soms. Maar als ik ergens aan begin, wil ik het afmaken.

Terug naar Amsterdam

De overstap van mbo naar hbo viel me mee. Ik ben dyslectisch, leren ging me niet altijd goed af, maar gelukkig kreeg ik meer tijd voor tentamens. Nu ben ik grotendeels over mijn dyslexie heen, ook doordat ik veel schrijf en lees voor mijn werk. Ik doe nog steeds wel langer dan gemiddeld over het lezen van een tekst.

Een wild studentenleven had ik niet. Voordat ik in Utrecht ging studeren, woonde ik al op mezelf, in een kraakpand. Het eerste jaar reisde ik nog wel heen en weer vanuit Amsterdam. Daarna deelde ik in Zeist een appartement met een huisgenoot. Met vrienden kwam ik het liefst in Ekko, Tivoli en Kafé België. Na mijn studie ben ik weer teruggegaan naar Amsterdam, daar had ik de meeste vriendschappen.

Verlegen

Al tijdens mijn studie schreef ik veel verhalen en gedichten en deed mee aan poetry slams in Amsterdam en Utrecht. Hoewel ik verlegen ben, vind ik dat leuk. Ik dwing mezelf dan het podium op te gaan, hoe eng ik het ook vind. Als ik mezelf niet zo in het diepe had gegooid, was ik waarschijnlijk minder ver gekomen. In het laatste jaar van CMV begon ik op de Schrijversvakschool, in deeltijd. Dat voelde als thuiskomen, tussen gelijkgestemden. Nu verdien ik ook mijn brood met schrijven.

Sommige jaren kan ik leven van m’n boeken. Mijn debuutbundel Finse Meisjes was een succes. Twee jaar lang had ik zoveel optredens dat ik goed kon rondkomen. Andere perioden kan ik gelukkig op de horeca terugvallen, zo’n twee dagen per week. Tijdens mijn opleiding leende ik van DUO en had al baantjes in restaurants.

In quarantaine

Door de coronacrisis viel mijn horecawerk weg, hopelijk trekt het in de zomer weer aan. Mijn optredens en lezingen zijn geschrapt, net als de schrijfworkshops die ik zou geven. Dat is jammer, maar iedereen heeft hier last van. Het voordeel is dat ik de afgelopen maanden lekker geconcentreerd aan mijn roman heb kunnen werken. Inmiddels is hij af. Ook kon ik rustig nadenken over mijn volgende boek.

Hoewel ik op de Schrijversvakschool pas écht helemaal op mijn plek zat, kijk ik heel positief terug op CMV. Ik heb veel aan die studie gehad, vooral op gebied van persoonlijke ontwikkeling. Het was een fijne plek waar ik me vrij voelde, als een soort vertrouwde speeltuin. En ik geef lezingen en workshops. Als je erover nadenkt, doe ik nog steeds iets met kunst en met mensen. Dat was de reden dat ik toen voor CMV gekozen heb.’

Dit jaar verschijnt Kira’s roman Knikkerkoning.

Ook interessant: Ik moet nu meer doen aan school dan toen ik “gewoon” les had