Columns

Kwakzalverij

Niet zo lang geleden overleed mijn zwager aan een hartstilstand. Net zoals zijn vader en zijn zus had hij familiaire cholesterol. Dit werd meer dan tien jaar geleden bij een landelijk onderzoek vastgesteld. Om het juiste percentage cholesterol in je bloed te hebben, moesten zij dagelijks een pilletje slikken. Mijn zwager deed dit niet, want hij geloofde meer in homeopathische middelen.

Mijn schoonzuster, die ook gelooft dat haar zoon ‘heldervoelend’ is en enige tijd met een steen, hangend aan een touwtje op haar rug heeft gelopen, wilde geen autopsie. Het zal dus altijd de vraag blijven waar mijn zwager aan overleden is.

Mijn op Java geboren reisgenoot Jos Otten is in zijn jeugd doordrenkt met mythische verhalen. Als hij met moeite tegen de wind in fietste, was het niet de wind die hem zwaar deed trappen, maar was het de geest van z’n dode oom die achterop gesprongen was.

Net zoals domineekinderen als ze ouder worden het geloof afzweren, zo is mijn reisgenoot lid geworden van de vereniging tegen kwakzalverij.