Columns

Lesgeefbloed

Het kan in mijn ogen niet vaak genoeg gezegd worden dat diploma’s alleen niet zaligmakend zijn, al kan CvB-lid Huib de Jong in 2017 hopelijk wel laten zien dat elke docent een master heeft. Als tenminste de doelstelling van Koers 2017 uitkomt. Belangrijker vind ik als het aannamebeleid zich richt op de juiste persoon met lesgeefbloed in de aderen. Dat lees ik ook terug in een artikel in Science Guide, waarin de openbare les besproken wordt van Piet Boekhoud, lector pedagogiek in het beroepsonderwijs op de Hogeschool Rotterdam.

Het heeft lang geduurd voordat bijvoorbeeld bij de propedeuse studenten op de FEM strengere maatregelen genomen worden om verzuim en uitval tegen te gaan. De juiste docenten, die studenten weten te raken helpen daarbij nog meer. Volgens Boekhoud bewegen die maatregelen zich zich bijna alle in de periferie van het onderwijs.

Helemaal eens ben ik ’t met deze uitspraak: “Onmisbaar in de pedagogisch-didactische vaardigheden zijn persoonlijke eigenschappen zoals empathie, liefde, bewogenheid, nieuwsgierigheid.” En te handelen naar wat je waar-neemt. De lector ziet dit alles nauwelijks aan de orde komen in de leraren-opleidingen. Het pedagogisch-didactische aspect van het leraarschap kan je wel een beetje bijschaven en trucjes zijn te leren, maar volgens mij is lesgeefbloed het belangrijkste criterium om iemand aan te nemen.