Lys Norbruis is lerarenopleider Nederlands bij Instituut Archimedes.
Al lezend word ik het stadse leven van de Utrechtse jaren dertig ingetrokken. Heerlijk, die zuigende werking van een goede roman. Soms duurt het even voordat een boek je grijpt en lang niet iedereen kent dat gevoel. Het gebeurt me vandaag weer, Huisjes van kaarten van Clare Lennart. We leven mee met Therese, die de wereld vanuit haar etage aan de Steenweg beziet.
Net voor het begin van de jongerenboekenweek barstte het publiciteitscircus los. Nu.nl: ‘Leescrisis onder Nederlandse jeugd baart experts grote zorgen.’ Best een vliegende start voor een leescampagne om de jeugd aan het lezen te krijgen. Dat het niet al te best gesteld is met de leesprestaties van Nederlandse jongeren is inmiddels bekend. Dat schoolprestaties omhoog gaan als er meer gelezen wordt ook.
Ik denk aan de studenten van een van de grootste hogescholen van het land. Aan gesprekken met onze HU bibliotheek. Over het zichtbaar maken van haar fictiecollectie, het uitlichten van graphic novels die kunnen aansluiten bij Rechten, Social Work of Geschiedenis.
Kunnen we het hbo-onderwijs verrijken met romans? Aan Hogeschool Rotterdam is hier al mee geëxperimenteerd en met het reflecteren op de keuzes van personages. ‘Wat zou jij doen?’ Een mooie manier om fictie te laten bijdragen aan het ontwikkelen van je vak.
Hoe gemakkelijk het is, bewijst de Personagebank waar je kunt bekijken welke beroepen in de Nederlandstalige literatuur vertegenwoordigd zijn. Helemaal niet zo ingewikkeld dus om literatuur te koppelen aan een beroep.
Voor studenten Verpleegkunde is Uit het leven van een hond van Sander Kollaard wat mij betreft een must. HBO Rechten? Lees alsjeblieft Het moois dat we delen van Ish Ait Hamou. De werktuigbouwkundestudent zal smikkelen van Taxi van Aimee de Jongh.
Inbedden in het curriculum? Honours? Daar komen we wel uit. Maar een roman lezen waarmee je een nieuwe wereld ingezogen wordt, daar kan weinig tegenop.
