Bart Lammers is docent Logistics Management aan de HU bij het Institute for People & Business.
Ik zit samen met tweeëntwintig studenten in PL 101-2.528 gepropt. We hebben leerteamleren: de lesvorm waarin studenten elkaar bijstaan in hun leerprocessen. Net voordat ik wil beginnen met de check-in hoor ik een student: ‘Mag ik wat vragen, meneer?’
‘Uiteraard,’ zeg ik, ‘ga je gang.’
Hij zegt: ‘Ik heb eigenlijk niet zo’n zin om in zo’n grote groep naar ieders mening te luisteren. Is het goed als ik de les verlaat?’ Okeeee.
Een volwassen vraag, maar voor mij een dilemma waarin ik meteen moet bedenken wat ik antwoord. Een groep van tweeëntwintig studenten is natuurlijk veel te groot voor leerteamleren, dus ik snap hem wel.
Ik had eerder die dag moeten beslissen of ik het leerteam van mijn zieke collega erbij wilde nemen. En omdat niet iedereen altijd komt (understatement), dacht ik dat dit wel zou gaan lukken qua groepsgrootte. Dat valt dus tegen.
Ik antwoord: ‘Jazeker, je mag vertrekken als je dat wilt, dat is geen probleem, goed dat je het vraagt. Het geldt overigens voor iedereen: ga gerust weg als je wilt, en blijf vooral zitten als je verwacht of hoopt dat er een zinnig of leuk gesprek volgt.’
Veertien van de tweeëntwintig studenten verlaten de ruimte, de meesten met een enigszins beschaamde blik, waardoor ik ze nog eens op het hart druk dat het echt geen probleem is. We willen zelfstandigheid bevorderen, het is hún leerproces. Ik vind het als docent beter als ze zouden blijven, maar ik probeer dit soort dingen los te laten. Soms lukt dat.
Er blijft een groep van acht studenten over. Een mooi aantal voor leerteamleren. De aanstichter van de uitstroom blijft zitten en zegt: ‘Nu zie ik het eigenlijk wel zitten in zo’n klein groepje’. ‘Een mooie ben jij,’ zeg ik lachend, maar eigenlijk is het inderdaad maar beter zo. Niet alleen studenten leren elke dag wat bij, zullen we maar zeggen.
