Midden in een Berlijns huiskamercafe moet ik opeens aan de sitcom Seinfeld (beste OOIT!) denken. ‘Fake! Fake! Fake! Fake!’ en daar de priemende vinger van Elaine, de ex van hoofdrolspeler Jerry bij. Al haar orgasmen bleken nep te zijn. Jerry zit haar met grote ogen aan te kijken. Net als ik. Een reisgenootje vertrouwt me toe dat ze de koningin van het fake orgasme is.
Ik heb het al van meerdere vrouwen gehoord. ‘Soms duurt het gewoon te lang.’ Of: ‘Hij kon er niks van.’ Tja. Het is een kunst. En niet iedereen is een kunstenaar. Mijn vriendin vertelt me altijd dat er bij haar niks neps aan is. En hoe weet ik dat dan zeker?! Kan iemand me dat vertellen…? Waarschijnlijk zit er niks anders op dan haar blauwgroengrijze ogen te vertrouwen. Met alle liefde.
Een orgasme faken is het stomste, werkelijk het idiootste wat een vrouw kan doen. In eerste instantie word je er misschien blij van. Dat de ellende voor even over is. De volgende keer begint het circus weer van voren af aan. Er vanuit gaande dat het een blijvertje is natuurlijk.
Na de tweede fakert, de derde, tiende en vijfentwintigste lijkt het me vrij lastig om er nog eens over te beginnen. ‘Zeg… Liefje… We moeten het eens ergens over hebben…’ Weken of maanden heb je liggen zweten en je best liggen doen. En plots krijg je het deksel mokerhard op je neus. De lol is er af en elke kreun, stuiptrekking en woest naar achter geworpen hoofd bekijk je met de nodige argwaan.
Als het geen blijvertje is, zijn er vast een paar andere vrouwen die de horror ook moeten doorstaan. Vrouwen! Steun elkaar en leg toch een keer die arme prutser uit wat er precies mis mee is. Iedereen blij.
Horden mannen die met gepaste trots en zelfvertrouwen afdalen. Uitzinnige vrouwen die écht een uur liggen na te zwijmelen. Geen priemende vingers meer. Nee. Een liefkozende vinger. Die alles doet wat je wilt. Geen hangende mondhoeken, maar magische lippen.
