Zaterdag 11 februari vond het grootste kickboksevenement ter wereld plaats, de Glory 83. Een van de kickboksers die er zijn debuut maakte is Nabil Khachab. Nabil studeert Built Environment aan Hogeschool Utrecht en is met zijn 22 jaar, de allerjongste kickbokser van de Glory.
Glory is the Champions League
Nabil: ‘Glory is de grootste kickboksorganisatie wereldwijd, vergelijkbaar met de Champions League bij voetbal. Het is het hoogst haalbare podium voor de sport. Als de Champions League hymne begint te spelen, dan weet je dat er een spektakel aan zit te komen. Bij Glory is dat precies hetzelfde. Als je voor een wedstrijd de woorden; ‘Are you ready for Glory!’, hoort, dan weet je dat er vuurwerk aan zit te komen.
Wat Glory zo speciaal maakt, is de professionaliteit. Er gaat meer geld in om en daardoor is alles ook veel beter geregeld. Glory trekt ook veel meer publiek, de zalen zitten altijd vol. Het evenement voor mijn debuut was ook drie weken van te voren al volledig uitverkocht, met zo’n tienduizend man. Ik vocht hiervoor bij Enfusion, een kleinere kickboksorganisatie, maar dit was mijn droom.’
Voorbereiding in Thailand
‘Glory is groter en professioneler, hierdoor kwam er meer druk bij kijken. Ik krijg nu allemaal berichtjes van verre vrienden en mensen spreken mij ineens op straat aan over mijn debuut. Maar kijk je naar de basis, is de ring hetzelfde als altijd. Alleen deze keer droeg ik handschoenen met een Glory logo erop en stond er een nieuwe tegenstander die verslagen moet worden.
Midden december zijn we al van start gegaan met de voorbereiding op deze wedstrijd en op 29 december ben ik afgereisd naar Thailand, om daar op trainingskamp te gaan voor “train, sleep, eat and repeat.” Ik had daar geen externe prikkels, waardoor mijn volledige focus op mijn training kon liggen. Daarnaast is het klimaat in Thailand ook gunstig, het is warm dus je zweet meer en de lucht is anders, waardoor je zwaarder gaat ademen.’
Debuut
‘Toen ik de ring in liep, had ik door de volle zaal en de sfeer, het gevoel dat ik moest presteren. Mijn tegenstander; Uku Jürjendal, maakte ook zijn debuut en hij was hoog ingeschat door iedereen. Hij was ook al enige tijd ongeslagen in zijn gevechten voor andere organisaties. Maar meteen vanaf het begin van de wedstrijd overrompelde ik hem. Mijn strijdplan werkte goed en ik had de overhand in het gevecht.
Op het moment dat in de ring je hand omhoog gehouden wordt en je als winnaar wordt uitgeroepen: dan schiet er van alles door je lichaam, een onbeschrijfelijk gevoel. Het geeft je zoveel voldoening. Ook kwam meteen het besef: ik wil meer van dit.’
Laatbloeier
‘Als iemand vroeger gezegd had dat ik nu hier zou staan, had ik je voor gek verklaard. Ik was een echte laatbloeier. Toen ik zeven jaar was begon ik met kickboksen. Om eerlijk te zijn, had ik helemaal niks met de sport. Toen ik 14 jaar oud was, ging ik naar een andere sportschool toe en kreeg ik een andere trainer. Met hem had ik een klik en hij liet me zien hoe leuk het was. Maar belangrijker: hij gaf me vertrouwen. Vanaf deze leeftijd ben ik ook pas begonnen met wedstrijden vechten.
Tussen mijn 14e en 16e jaar heb ik zes partijen gespeeld en ik bleef ongeslagen in alle zes. Vanaf dat moment begon ik volle bak door te gaan om beter te worden.’
Verder nog
‘Ik heb geen droom van waar ik over vijf jaar wil staan. Natuurlijk kijk ik vooruit en stel ik doelen voor mijzelf. Mijn eerste doel binnen Glory was om “in de ranking te komen”. Dat betekent bij de beste tien Glory kickboksers van de wereld behoren. Dit doel heb ik bereikt met mijn debuutoverwinning, doordat mijn tegenstander erg hoog ingeschat werd. Nu wil ik nog van kickboksers in de ranking winnen, om zo richting de top drie te gaan. Dat is mijn volgende doel.
Het is waanzinnig om als jongste kickbokser binnen Glory in de ranking te staan. Ik ging dus van laatbloeier naar aanstormend talent, binnen no-time. Ik knipperde met mijn ogen en alles was anders.’
Opleiding en topsport
‘Naast mijn focus op kickboksen, blijft mijn opleiding ook belangrijk. Het is lastig te combineren, doordat ik soms in het buitenland zit en ik elke ochtend en avond moet trainen. Topsport kun je zien als een fulltime baan en zelfs nog wel meer dan dat. Niet alle vrije momenten kan je gebruiken om aan je studie te zitten, want je moet ook voldoende rust pakken. Ook in je hoofd.
Wij werken op onze opleiding veel in projectgroepen, het is hierdoor vaak erg lastig om alles te plannen. Gelukkig helpen de topsportcoördinatoren me om samen te kijken naar hoe ik het best kan plannen. Zonder dat het ten koste gaat van mijn trainingstijd of mijn rust. Ik vind het ook erg belangrijk dat ik mijn opleiding kan blijven combineren met mijn sport. Verder wil ik gewoon genieten van deze reis, die mij nu tot mijn Glory-debuut heeft gebracht.’
