Student Journalistiek Willem Spork schrijft al drie jaar lang columns voor Trajectum. Vandaag moet ie iets vertellen – helaas 🙁 .
Ik begin met een cliché: aan alles komt een eind. Ja, ik val maar meteen met de deur in huis. Dit is mijn laatste column. Na drie jaar schei ik ermee uit. Het wordt tijd dat ik me helemaal ga focussen op studeren, in plaats van een beetje lollige stukjes tikken. Hoe leuk het ook was, het is nu tijd voor serieuze zaken.
Er is een hoop veranderd in die drie jaar. Er kwamen nieuwe en verbeterde HU-gebouwen. De hele Uithof ging op de schop. De Uithof, dat mogen we trouwens niet meer zeggen. We studeren nu op het Utrecht Science Park. Oh en eindelijk rijdt de Uithoflijn. Wat dan wel weer gek is, want hij gaat dus helemaal niet naar De Uithof. Hij gaat naar Utrecht Science Park. Ingewikkeld, hé? Zo zie je maar weer dat niets onmogelijk is. Als de Uithoflijn eindelijk zijn weg naar het USP kan vinden, dan kunnen wij ook afstuderen.
Laat ik voorop stellen dat ik onwijs genoten heb van onze tijd samen. Jij, de lezer, was als een vriend voor me. Nee, wat zeg ik. Een soort broertje eigenlijk. Ik heb mijn frustraties altijd bij je geuit en andersom deed jij dat bij mij. Meestal ergens op de gang, terwijl ik eigenlijk haast had en een tentamen moest halen. Dat vergeef ik je. Bedankt voor alles en mocht je in de toekomst je hart bij me willen luchten, tik me dan gewoon even op m’n schouder. Het is okay.
Nou. Ongemakkelijk dit… Goed, uh. Love you. Kus. Nee, jij moet ophangen. Doei.
