Strak, licht en ruim. Dat zijn de eerste indrukken bij het interieur van Heidelberglaan 15, het nieuwe HU-gebouw. Na de opening medio augustus nemen docenten en anderen al hun intrek in het pand. ‘Fijn dat er een besloten werkruimte voor medewerkers is.’
Een enorme ruimte doemt op, kort na de hoofdingang van het nieuwe gebouw. Het gigantische atrium strekt zich uit over een groot deel van de benedenverdieping tot de nok van het zeven verdiepingen tellende gebouw. Het glazen plafond zorgt voor een zee aan licht.
Het oog valt meteen op de trappartijen, vooral op de iconische roltrap met gele zijkanten. Het transporteert straks massa’s studenten en medewerkers van de begane grond naar de tweede, vierde en zesde etage (alleen omhoog, omlaag gaat met trappen of liften). De oneven verdiepingen zijn te bereiken via de betonnen trappen die hangend in de lucht de beide lange kanten van het gebouw verbinden.
Industrial design
Rechts van de ingang zit Gilbert Koelewijn, docent Verpleegkunde, in een zitje te werken achter een laptop. De opleiding heeft er een studiedag. ‘Het ziet er strak, schoon en fris uit’, is zijn eerste indruk. Mooi ook, die trappen in de lucht. Innovatief, vindt hij. ‘En het materiaalgebruik duidt op industrial design. Mooi.’
Medio augustus is het pand opengesteld. Het is nog niet helemaal af. Buiten moet nog aan een kant bestrating komen. Binnen staat het food court nog in de steigers, is het science café nog niet in functie en wachten sommige onderwijsruimtes nog op een inrichting. Hier en daar staan lege dozen tegen de muur, stoelen opgestapeld. Werkmannen sjouwen met karretjes meubilair. Medewerkers lopen wat onwennig rond of werken in nog kale ruimtes. Studenten laten zich weinig zien: het schooljaar begint op maandag 3 september.
Olijfgroene vloer
Op verdiepingen twee tot en met zeven zetelen de instituten. Sommigen beschikken over een hele etage, anderen delen een verdieping. Elk instituut heeft als thuisbasis een instituutsplein, allemaal met olijfgroene vloer en wanden. Daaromheen liggen de medewerkersruimtes. Langs de brede gangen concentreren zich de open en gesloten studieruimtes. Verspreid over het gebouw bevinden zich de grote collegezalen. De terrassen zorgen voor een huiselijke uitstraling.
Op de zevende verdieping huist het Institute for Marketing and Commerce. Docent Wouter van de Kamp is in zijn nopjes met de nieuwe huisvesting. ‘Het is prachtig’, zegt hij. ‘Eindelijk weer een schoolgebouw.’ De afgelopen jaren vonden onder meer de economische opleidingen tijdelijk onderdak in kantoorgebouwen aan de Daltonlaan. ‘Een plezierig gebouw. Licht en ruim’, constateert ook collegadocent Cees Braas. ‘Het is fijn dat een besloten werkruimte voor medewerkers is. Dat nodigt uit om hier meer tijd te besteden dan aan de Daltonlaan.’
Koffievlekken
Kritische geluiden zijn er ook. Zo vinden sommigen het curieus dat de roltrappen alleen omhoog gaan. Iemand anders vreest dat de deuren naar de liften te zwaar zijn voor mensen in rolstoel. Weer een ander noemt het olijfgroen van de instituutspleinen een ‘poepkleur’. De volgende vraagt zich af hoe de koffievlekken van de betonvloer worden schoongemaakt. Ook de grote glazen wanden in leslokalen worden argwanend bezien: die zorgen straks onder studenten voor veel afleiding.
Het bevreemdt Peter Pentenga, docent bij het Instituut voor Communicatie, dat enkele statafels aan de rand van het instituutsplein op de derde verdieping officieel werk- of lesruimtes zijn. Inderdaad lijken ze in eerste instantie plekken om met een kop koffie even uit te puffen. Maar de kans bestaat dat gebruikers ervan weggestuurd worden vanwege onderwijsdoeleinden. ‘Reservation required’, melden de bordjes aan de muur.
Zeven instituten en een kenniscentrum
Heidelberglaan 15 biedt onderdak aan zeven instituten. Dit zijn de instituten voor Media, Communicatie, ICT, Marketing and Commerce, Finance and Accounting, Business Administration en International Business Studies. Verder heeft ook het ‘Kenniscentrum economisch sterke en creatieve stad’ hier een plaats gekregen.
