“Mijn stijl”, zegt de directeur, “is uiterst effectief. Ik hanteer ‘twee keer OEi is DOEi’”.
En triomfantelijk kijkt hij rond. Wacht op de vraag voordat hij verder uitlegt. Gevraagd worden is interessanter dan ongevraagd uitleggen natuurlijk. Hij wacht dus op de vraag aan zijn belangrijke persoonlijkheid.
En er is altijd wel iemand die een directeur ter wille is, dus de vraag komt: “Wat bedoelt u (jawel: U) daarmee, wat is oei en doei?”
Directeur gaat er eens goed voor zitten. Maakt zich wat groter (dat doen zichzelf belangrijk vindende mensen vaak, let maar eens op), hij kucht en legt uit: “OEi staat voor Ongewenst Eigen initiatief; twee keer OEi is dus DOEi, dus, en dat DOEi snap je vast wel”, knipoogt hij.
Wat een man, geweldig! Iedereen denkt zelfs nu nog na over de diepzinnigheid van zijn managementspeek. Twee keer OEi is DOEi! Great! Is er nog een plaatsje in het CvB van HU voor deze geweldenaar?
