Marijke Kolk is docent bij de opleiding Journalistiek. Vanaf deze week schrijft ze iedere veertien dagen columns voor Trajectum. Deze week: biertjes drinken met studenten, kan dat nog? (En: gelukkig maken ze de zin ‘Seks is als…’ nog altijd heel creatief af).
Ik ben nooit erg een meisje geweest van regels en hield (en houd) wel van wat reuring. Op de School voor Journalistiek in Utrecht kon ik, inmiddels ruim een kwart eeuw geleden, als student dan ook helemaal mezelf zijn. Dat vanaf de oprichting van de school, in de jaren zestig, docenten bij hun voornaam werden genoemd (iets wat op andere scholen ondenkbaar was) was my cup of tea. Net als het gebruikelijke biertjes drinken met de docenten en de discussies over van alles en nog wat die in het klaslokaal werden gevoerd.
Ook herinner ik me nog een topreisje in de deux-chevaux van een docent (Kees) naar Antwerpen, om daar samen met nog een paar studenten een stagiaire te bezoeken en daarna vooral veel te eten én te drinken. Het nuttige met het aangename verenigen, daar waren we verdomd goed in. Op de terugweg raampjes open, Van Morrison uit de speakers en heel hard meeblèren.
Dit was dus ongeveer de sfeer die ik verwachtte toen ik zo’n tien jaar geleden voor het eerst les ging geven op mijn oude schooltje. En al was het grote gebouw aan de Padualaan even wennen, de studenten spraken mij aan met Marijke en met je. Thank God. De wc-deuren waren net als vroeger volgekalkt met allerlei loze teksten. ‘Je zusje is lekker’, ‘Doe mij maar een frikandel’, ‘to pee or not to pee’, ‘wat een f**school is dit toch’. Op mijn beurt dronk ik nu een biertje met mijn studenten. Heel soms keek een knappe jongen me nét iets te lang aan. Ik was thuis.
Maar nu is er iets veranderd. Biertjes drinken doe ik nog steeds, maar in de klas hoor ik steeds vaker: ‘Mevrouw, mag ik wat vragen?’ ‘Wilt ú dit nog een keer uitleggen?’ Zelfs ‘Noem me maar gewoon Marijke’ helpt niet meer. Is het de tijdgeest of ben ik nu officieel oud?
Hoe dan ook, ik denk dat ik hierdoor misschien wel extra mijn best doe om aan te sluiten bij de belevingswereld van mijn studenten. Tijdens een les schrijfvaardigheid (over metaforen) liet ik mijn studenten gisteren de zin ‘Seks is als…’ afmaken. ‘Als sambal!’ riep een studente, ‘Lekker heet, maar als je er teveel van neemt doet ’t pijn.’ En daarna ‘Een vrouw is als…’ ‘Als een overall’ (een jongen), ‘Mouwen te lang en pijpen te kort.’ Blij ging ik naar huis. Ze durven in ieder geval nog behoorlijk zichzelf te zijn.
