Sophie (20, derdejaars verpleegkunde) woont in een ruim huis in de Meern. Ze woont hier samen met haar vriend, aangezien ze allebei een huis zochten. Wel zo praktisch.
Woont er sinds: anderhalf jaar
Betaalt: 400 euro per maand
Krijgt daarvoor: Een huis van circa 100m2.
Sophie is erg blij met de ruimte, zeker na het hok waar ze in Lunetten woonde. Nu woont ze in een vrijstaand huis en heeft ze geen last van buren.
Sophie heeft het huis langzaam maar zeker persoonlijk gemaakt en nu is ze tevreden. Veel meubels komen van de kringloop. De eettafel staat er voor de sier, want eten doet ze toch op de bank.
Ze heeft het kamertje aan de woonkamer lang als rookhok gebruikt, maar die ruimte is langzaam uitgebreid naar bijna heel het huis. Scheelt weer moeite, want het liefst zit ze in de woonkamer. En haar vriend is toch niet aanspreekbaar als hij hier zit te gamen.
Op de slaapbank blijven regelmatig mensen crashen na feestjes. Sophie wil niet weten wat er allemaal op is gebeurd.
Op die feestjes gaat het ook wel eens mis. Hier was de afzuigkap naar beneden gedonderd. Ach, ze vindt het huis toch al een schimmelige puinhoop. Tegen die schimmel valt niet op te poetsen.
De indeling van het huis vindt ze niet zo best. Zo zit de douche vlak bij de voordeur. Kan ze nooit lekker naakt naar haar kleedhok lopen, bang voor gluurders. De slaapkamer beneden vindt ze ook niet echt wat, maar het is niet anders. Hoeft ze tenminste niet ’s nachts de trap af voor de WC.
Waarvan ze de bril trouwens heeft dichtgeplakt met tape, want haar vriend liet die zo vaak omhoog staan.
Ze houdt van dieren, heeft een schildpad en twee konijnen. Een echte naam voor dieren verzinnen vindt ze onzin, dus de dieren heten Schildpad, Konijn en Haas. Twee keer Konijn werd iets te verwarrend. Haas heeft een hekel aan foto’s. Misschien neemt ze ook nog kippen.
Sophie vindt dieren gewoon mooi, dood of levend . Daarom heeft ze nu ook deze vlinder en stekelvis. Die lopen tenminste niet weg.
Sophie houdt van snowboarden en gaat regelmatig op wintersport. Om dit te financieren leent ze even een maandje maximaal bij. Wanneer ze niet op vakantie gaat redt ze het ook niet zonder lening, ook al verdient ze hier en daar wat bij.
Over tien jaar ziet Sophie zichzelf op een boerderij in de stad. Dan is ze ‘loonslaaf’ in de zorg, zo zegt ze zelf. Gelukkig zijn de baanperspectieven goed.
