Tino de Vries (22, tweedejaars Veiligheidskunde aan de HU) woont in een oud ziekenhuis in Utrecht Overvecht. In het begin was het een beetje kil en luguber, maar inmiddels hebben Tino en 120 andere studenten het er gezellig gemaakt.
Woont er sinds: oktober 2015
Betaalt: 90 euro per maand
Grootte: ongeveer 30 m2
Tino’s huur is laag, omdat hij de pandbeheerder van het gebouw is. Hiermee is hij verantwoordelijk voor alle veiligheid en dat betekent dat hij soms om drie uur ’s nachts wakker gebeld wordt. Tino vindt dat niet erg, want hij kan dit bijbaantje combineren met zijn stage en is gewend aan weinig slaap. In de eerste week moest hij in zijn eentje naar de dertiende verdieping van het ziekenhuis omdat daar een brandalarm afging. Deze verdieping staat al heel lang leeg, waardoor het wel een beetje spooky was om daar rond te lopen. Gelukkig was er niks aan de hand.
Tino woont in de polikliniek. Zijn woonruimte was vroeger de werkruimte van een revalidatiearts en bestaat uit drie kamers: een kantoor, een huiskamer en een slaapkamer. Hij heeft zijn kamers en zijn baantje als pandbeheerder geregeld via Socius, een organisatie die jongeren (tijdelijk) huisvest in leegstaande gebouwen. Tino zit het liefst in zijn eigen huiskamer een serietje te kijken. Als hij zin heeft in gezelligheid, gaat hij naar de gemeenschappelijke woonkamer op de gang.
In het begin was het nog niet zo gezellig in de kamer van Tino, maar daar heeft zijn vriendin Randi verandering in gebracht. Ze heeft de kamer opgeleukt met plantjes, beeldjes en foto’s. Als er brand uit zou breken zou Tino zijn raam eruit meppen, alle spullen van economische waarde in zijn dekbed wikkelen en uit het raam gooien.
Zijn spullen komen overal en nergens vandaan. Hij heeft het meeste van vrienden en familie gekregen. Het schilderij dat aan de muur hangt, de stoelen, eettafel en zijn bureau heeft hij in het ziekenhuis gevonden. Het meest trots is hij op zijn slaapbank, ook al zit die verrot. Verder is hij blij dat hij veel ruimte heeft, zodat veel vrienden kunnen blijven slapen.
Tino woont op een gang met 15 mensen. Ze doen vaak samen spelletjes en ook voetballen en skateboarden ze wel eens op de gang. De muren hebben versierd met pizzadozen en de gemeenschappelijke huiskamer hebben ze zelf ingericht.
Over tien jaar hoopt Tino dat hij allang klaar is met zijn opleiding. Verder denkt hij het liefst niet na over de toekomst, want hij leeft in het nu.
