Soms kijk ik er al naar uit. Pensioen. Vooral op maandagmorgen. Dan stel ik me voor de wekker een gooi te geven, m’n hond te vragen zichzelf uit te laten, een luxe bedontbijt te laten bezorgen en me vervolgens volgevreten nog eens lekker om te draaien en een paar uurtjes te slapen.
Ik moet c.q. mag echter nog 15 jaar voordat dit dromen werkelijkheid kan worden. M’n wekker is dan vast al versleten, m’n hond is dan natuurlijk allang dood, een pensioentje volstaat niet om luxe ontbijten te laten bezorgen en hoe ouder je wordt hoe minder makkelijk je uitslaapt. Schijnt.
Dus waarom langer wachten? Nu kan dit alles wel, want wekker, hond en salaris bieden voldoende om te doen wat ik droom.
Maar ja, er moet gewerkt worden. Aanwezigheidsplicht. Alweer. En ook: gelukkig maar. Je zult maar bij InHolland werken, waar nogal wat banen moeten verdwijnen. Een ramp voor als je dat overkomt ruim voordat je aan je pensioen toe bent.
Zou te duiden zijn wie nu eigenlijk verantwoordelijk is voor het InHollanddrama. En zou er een artikel staat in enig wetboek op basis waarvan zo iemand (of iemanden) vervolgd zou kunnen worden. En zou dat dan ook gebeuren. Drie keer “vast niet”.
Berichtje van onlangs: “De gezamenlijke directeuren van woningbouwcorporaties hebben 200 miljoen euro verloren aan investeringen die niet tot de (kern)taak van een woningbouwcorporatie behoren”. Lijkt me een goede reden om die mannen en vrouwen met pensioen te sturen zonder pensioen. Zodat ik met pensioen kan mét pensioen.
