Henk Penseel was (onder andere) docent aan de HU en blogt sinds 2010 voor de Trajectum-site. Ditmaal: over festivals, van Kralingen tot 1070 muziekfestivals.
Terwijl de Remonstranten opperen om tweede pinksterdag in te ruilen voor het Suikerfeest, zijn duizenden festivalgangers met heel andere dingen bezig. Mijn eerste festival was meteen een schot in de roos. Eind juni 1970 ging ik liftend naar Rotterdam om het Holland popfestival te bezoeken in het Kralingse bos. Later wordt dit het Europese hoogtepunt van het hippietijdperk genoemd.
In 1965 begin ik zelf met Carl van Pel avonden te organiseren met minimaal drie popgroepen op een avond. Na twee jaar geven we er de brui aan. Er komt veel concurrentie en onze studie eist ook aandacht. Wel maak ik tijd om de eerste grote festivals te bezoeken, zoals Flight to Lowlands Paradise in de Utrechtse Jaarbeurs. Maar de echte festival trendsetter blijft Kralingen, dat wordt georganiseerd door Leon Ramakers en Berry Visser, die later het bekende Mojo beginnen.
Ook in 1970 organiseert Jan Smeets z’n eerste Pinkpop in Geleen, dat uitgroeit tot een jaarlijks fenomeen en reeds decennia plaatsvindt in Landgraaf. Een jaar later is er een gratis concert in het Amsterdamse Bos, waar ongeveer 60.000 mensen op af komen om onder andere Humble Pie, America en Pink Floyd te zien. Gestaag groeit het aantal festivals. Ons land lijkt koploper.
In 2012 publiceert het HU-lectoraat Crossmedia Business onder redactie van Harry van Vliet het boek Festivalbeleving, de waarde van publieksevenementen. Er zou geen betere manier zijn om de mens en haar cultuur te begrijpen dan door het bezoeken van een festival. In deze uitgave gaat men dieper in op wat verstaan wordt onder een festival, maar dat laten we even achterwege.
Afgelopen week verscheen Festival Atlas 2016, geschreven door het lectoraat Cross Media van de HvA onder redactie van wederom Harry van Vliet. Afgelopen jaar waren er in ons land 1070 muziekfestivals die samen 1138 muziekfestivaledities verzorgden. Dan laat ik buiten beschouwing de food- en filmfestivals, die ook onderzocht werden.
Omdat ik in de entertainment terechtkwam, bezocht ik beroepshalve zowel film- als muziekfestivals. Dat waren er veel, waardoor mijn animo nu een stuk minder is om in het gras te zitten of om met laarzen door de modder te lopen om je favoriete muziek te horen. Dat blijkt niet bij iedere oudere het geval. In het AD van zaterdag werden festivalbezoekers geïnterviewd die met zoon of dochter of zelfs met kleinkinderen nog steeds regelmatig naar festivals gaan.
Ik heb het pinksterweekend echter een stuk rustiger doorgebracht. Ik ben naar de KunstRai geweest, heb gefietst en gelezen. En jij?
