Marilène Vis (21) studeert Journalistiek aan de HU.
Ik beschouw mezelf als een breed geïnteresseerd persoon (zei iedereen op elk sollicitatiegesprek ooit). Maar ik meen het. Ik vind het leuk om zoveel mogelijk te weten te komen, over zoveel mogelijk verschillende onderwerpen. De voornaamste reden hiervoor is zodat ik mensen kan overdonderen met random feitjes op random momenten.
Tijdens het drinken van een biertje: Wist je dat tongen echt super gezond is? Tijdens het boodschappen doen: Wist je dat Hugo Boss de pakken van de Nazi’s heeft ontworpen?
Een van de oorzaken dat ik in bezit ben van deze schatkist aan willekeurige kennis, is omdat (nerd alert) ik in mijn vrije tijd graag explainers of documentaires kijk en boeken lees. Helaas merk ik dat ik daar tegenwoordig weinig tijd meer voor heb, omdat de HU me overspoelt met opdrachten, deadlines en toetsen. In de schaarse hoeveelheid vrije tijd die ik nog overhoud, verkies ik dan toch dat aperolletje op het terras boven een boek lezen in bed.
Gelukkig is onze technologische wereld met een geniale oplossing gekomen om dit probleem aan te pakken. Althans, dat zou je denken. Ik heb het over podcasts. Je kunt ze overal luisteren, zelfs terwijl je eigenlijk met andere dingen bezig bent. Het toppunt van multitasking.
En hoewel het een perfecte oplossing zou zijn voor mijn tijdsgebrek, kan ik mezelf er niet toe zetten om ernaar te luisteren. Hoe interessant ik het onderwerp ook vind, ik dwaal toch weer af. Ik ben totaal niet snel afgeleid, maar podcasts zijn voor mij een soort slaappil.
Toch ben ik ervan overtuigd dat wat niet is, nog komen kan. Ook de liefde voor podcasts. En dus dwing ik mezelf iedere ochtend om NRC Vandaag aan te zetten. Een aflevering duurt zo’n twintig minuten, en laat dat nou precies de tijd zijn die ik nodig heb om me klaar te maken en te ontbijten. Als ik mijn make-uproutine uitbreid, kan ik misschien ooit naar Het Uur luisteren.
