‘Zullen we even naar de platenwinkel?’ ‘Ik heb een vet nieuw album op vinyl’. Uitspraken die je steeds vaker onder studenten hoort. Hoewel je er op Hogeschool Utrecht veel ziet wandelen met een koptelefoon waarmee ze hun favoriete muziek streamen, verschuilt er achter sommigen een hobby die ietwat ouderwets aandoet: het verzamelen van platen. Bibi en Matthew doen daaraan mee.
Wanneer je de studentenkamer van journalistiekstudent Bibi (19) binnenstapt, valt in eerste instantie niks op. Al vrij snel zie je in de kast, naast de theezakjes en studieboeken, een verzameling platen liggen. Vlak daaronder de stoffige platenspeler die ze van haar vader jatte toen ze uit huis ging. ‘Mijn pa heeft een grote platencollectie en is daar altijd super enthousiast over geweest. Ik vond het ook vet. Als je eenmaal begint met platen kopen dan stop je niet meer,’ waarschuwt ze.
Streamen is te makkelijk
Om haar nek hangt een dikke koptelefoon waarmee ze naar muziek luistert via Spotify. ‘De nummers die ik op LP heb luister ik ook op spotify hoor. Dat is makkelijk, maar als ik bijvoorbeeld chill zit te leren ofzo, zet ik een plaat op.’
Ze opent de stofkap, draait de plaat om en laat langzaam de naald zakken. Muziek begint te spelen. ‘Bij Spotify denk ik al heel snel van: ah ik heb even geen zin in dit nummer dus ik spoel hem door. Bij een platenspeler kan dat niet zomaar. Je moet er voor gaan zitten.’
Geen goedkoop grapje
De plaat die Bibi laat horen is de eerste die ze twee jaar geleden heeft gekocht, Evermoore van Taylor Swift op donkergroen vinyl. Sindsdien is haar verzameling alsmaar groter geworden, ze zit nu op zo’n 30 stuks. ‘Ik shop iets te vaak voor platen. In totaal hebben ze me wel driehonderd euro gekost. Daar had ik mijn huur ook van kunnen betalen. Toch is het het wel waard. Misschien is het een soort retail-therapy.’
Niet elke plaat die Bibi heeft heeft ze zelf gekocht. Ze kijkt grinnikend naar een plaat van K3 die op haar bureau ligt. ‘Deze heb ik pas geleden van mijn vrienden gekregen voor mijn verjaardag. Dit is natuurlijk de beste plaat aller tijden,’ zegt ze lachend.
Puur decoratief
Niet elke student die platen spaart maakt ook echt gebruik van de luisterfunctie van de schijven. Zo is Matthew (22), ook student Journalistiek, gepassioneerd over zijn platen, maar je ziet nergens op zijn kamer een platenspeler staan. Hij heeft er een dozijn aan de muur hangen. ‘Ik kan namelijk gewoon muziek luisteren via mijn telefoon,’ verklaart hij, ‘ze zijn voor het grootste deel decoratief.
Muzikale memorabilia
Waarom het zo belangrijk voor hem is het album fysiek te hebben is voor Matthew niet zomaar zonder reden. ‘Muziek is vaak een herinnering. Nummers, albums of playlists worden op deze manier tastbaar voor me en elke plaat hier aan de muur betekent iets speciaals.’
Matthew pakt er een van de muur, toevallig ook van Taylor Swift. Ditmaal een heruitgave van het album Red, dat origineel in 2012 uitkwam. ‘Voor mij is dit een beetje begin puberteit. Ik zat net op de middelbare school en ontmoette nieuwe vrienden, die ik nog steeds heb. De plaat doet me denken aan nummers die je toen op de radio hoorde, zoals I knew you were trouble of We’re never getting back together.’
De plaat waar Matthew het meeste een connectie mee heeft is Whatever people think I am that’s what I’m not van Arctic Monkeys. Dit was voor hem de eerste muziek die hij als album beluisterde.
Hik sprik sprauw, ik geef de vinyl aan jou
Ondanks hun verschillen in motivatie hebben Bibi en Matthew iets met elkaar gemeen in deze hobby. Beide zijn ze geïnspireerd door hun ouders, die vroeger natuurlijk niets anders konden dan naar platen luisteren om muziek te horen. ‘Het was iets wat ik kon delen met mijn vader. Dan is het leuk om samen naar platenwinkels te gaan,’ vertelt Bibi.
Bibi en Matthew gaan dus mee in een trend waarin jongeren steeds meer platen kopen. En als het aan deze studenten ligt is deze venyltrend here to stay. Bibi: ‘Ik steek mijn vrienden ook aan. Zodra ik weet dat iemand een platenspeler thuis heeft, koop ik voor zijn verjaardag een plaat. Dan sleep ik ze ook vaak mee de platenwinkel in. Niks leukers dan dat.’
