Paul de Vries (24), student elektrotechniek, prijkt op de eerste plaats van Trajectums Top 10 Machtigste Student. Die eer heeft hij te danken aan zijn inzet in meerdere medezeggenschapsraden en werkgroepen. Toch is hij niet iemand die zich nadrukkelijk profileert. ‘Ik kan tijdens vergaderingen wel gaan zitten schreeuwen, maar dat levert geen resultaten op.’
Navraag bij mensen wie de eerste plaats zou moeten bezetten in de Top 10 Machtigste Student levert veelal een en dezelfde naam op: Paul de Vries. Hij roert zich tijdens vergaderingen, heeft een grote dossierkennis en een flink netwerk opgebouwd. Maar insiders zeggen dat de belangrijkste verdienste van deze regelneef is dat hij buiten de vergaderingen om veel voor elkaar weet te krijgen.
De Vries is er niet de persoon naar om zich nadrukkelijk te profileren. Hij houdt zich bijvoorbeeld niet bezig met sociale media als Facebook, Hyves, Twitter en zelfs niet met het meer zakelijke Linkedin. Hij kiest bewust voor om direct contact te hebben met mensen. Tijdens vergaderingen maar vooral ook daarbuiten. ‘Je kunt tijdens een vergadering gaan zitten schreeuwen maar het werkt veel beter om van te voren met mensen in gesprek te gaan. Je kunt dan je zorgen uitspreken en uitleggen waarom je iets wilt. De meeste zaken zijn al geregeld voordat ze in de raden worden behandeld. Dat systeem geeft sneller resultaat.’
De eerste twee jaren van zijn studie was de jonge student veelvuldig te vinden in het hok van studievereniging VET, gelegen in de kelder van het gebouw Oudenoord 340. Zijn bestuurlijke loopbaan begon toen hij aan het eind van het tweede jaar werd gevraagd voor in het bestuur van VET. Een half jaar kwam daar een fulltime bestuursfunctie van USF Studentenbelangen bij. In die tijd hield hij zich bezig met debatten over onderwijskwaliteit en studentenhuisvesting. Zo ijverde USF – met succes – voor het behoud van een voormalig asielzoekerscomplex als studentenwoningen.
Na dit bestuursjaar wilde De Vries zijn stem laten horen binnen de hogeschool en werd gekozen in de raad van zijn faculteit Natuur en Techniek (FNT). Maar ook daarnaast was hij actief. Samen met anderen startte hij OSHU, het overleg van studieverenigingen aan de hogeschool, en zat er twee jaar in het bestuur. In 2007 werd hij door de studentenlijst MUST gevraagd voor de Centrale Medezeggenschapsraad (CMR). De Vries is zo’n 2,5 dagen per week bezig met medezeggenschap, wat onvermijdelijk leidt tot studievertraging.
Je bent zevendejaars…
‘Dat is waar. Maar ik leer meer door de activiteiten buiten mijn studie dan door mijn opleiding. Het omgaan met mensen, het werken in teams, dingen voor elkaar krijgen. En ik leer nog steeds bij. Dat is waarom ik het doe.’
Wat is jouw ultieme drive?
‘Het besef dat we problemen kunnen oplossen en zaken kunnen verbeteren. Als je denkt dat iets beter kan, moet je er iets mee doen vind ik.’
Heb je nog zoiets als een privéleven?
‘Medezeggenschap en privé hou ik best wel gescheiden. Als ik thuis kom is het wel klaar. Soms laat ik vergaderingen schieten omdat ik iets leuks ga doen met een vriend of met mijn vriendin een museum wil bezoeken. Soms komt privé en medezeggenschap samen: een aantal mensen waarmee ik samenwerk zijn ook mijn vrienden geworden.’
Heb je een grote studieschuld opgebouwd?
‘Nee, ik werk af en toe bij. En voor de medezeggenschap krijg ik een vergoeding. Zolang ik binnen tien jaar afstudeer, is die studieschuld ook nog wel te overzien. Binnen die periode blijft je studieschuld namelijk een lening met weinig rente.’
Je bent de komende periode niet meer verkiesbaar.
‘Klopt, ik wil gaan afstuderen. Het is mooi geweest.’
Val je niet in een zwart gat?
‘Nee. Ik ga volledig focussen op afstuderen. Bewust zoek ik naar een afstudeeropdracht waarbij ik met mensen samenwerk. Ik heb nog geen idee wat dat wordt. Daarbij moet ik de formele functies weliswaar loslaten, maar blijf de mensen nog wel zien.’
Je zegt dat de meeste zaken geregeld zijn voordat ze in de raden aan de orde komen. Is zo’n medezeggenschapsraad dan eigenlijk nog wel nodig?
‘Ja, want individuen overzien niet alles. Je wilt van verschillende kanten meerdere meningen horen. Bovendien moet er ergens een plek zijn waar een officieel besluit wordt genomen.’
Geef eens een voorbeeld waar de CMR zich voor heeft ingezet en wat tot resultaat heeft geleid?
‘Het is moeilijk om uit te leggen waar we mee bezig zijn omdat veel zaken zich op de lange termijn afspelen. Een van de onderwerpen waar je nu resultaten van ziet is de concrete uitwerking van Koers 2012 (het strategisch beleidsplan van de HU, red.). Afgelopen jaar hebben we gediscussieerd over de invulling van nieuw beleid, bijvoorbeeld meer flexibilisering binnen het onderwijs. De CMR heeft knopen doorgehakt door in te stemmen met de standaardisering van onderwijseenheden in 5 ECT’s (studiepunten, red.). Daardoor is er een betere uitwisseling binnen de studieprogramma’s mogelijk.’
Heb je ook wel eens de plank misgeslagen?
‘Er zijn wel eens beslissingen genomen waarbij ik écht van mening was dat we ergens voor moesten gaan. Maar het bleek te voorbarig te zijn en mensen hadden daar last van. De faculteitsraad had bij de verhuizing van een deel van de FNT naar Oudenoord 700 zorgvuldiger kunnen zijn. Mensen uit de opleidingen hadden het gevoel dat er niet naar ze geluisterd werd.’
Zijn de raden en commissies opgewassen tegen het college van bestuur, directeuren en opleidingsmanagers die fulltime bezig zijn met besturen en een heel apparaat achter zich hebben?
‘Ik zie het niet als een strijd. Medezeggenschap en management moeten juist samenwerken. Studenten en medewerkers in de raden hebben één groot voordeel. Ze zijn ervaringsdeskundigen en weten wat het effect is van maatregelen en beleid in de opleidingen.’
De raden moeten dus meebesturen en niet zozeer controleren of oppositie voeren?
‘Nee, ze hebben wel degelijk een controlerende functie en moeten de mening en gevoelens van de achterban weergeven. Je controleert, signaleert en je kan ideeën aandragen.’
De opkomst van studenten bij de verkiezingen is doorgaans slechts enkele procenten. Is de legitimiteit van medezeggenschap daar wel mee gewaarborgd?
‘Met een opkomst van 2,7 procent, zoals bij de laatste verkiezingen, niet nee. Blijkbaar is er weinig behoefte om te stemmen. Dat wil niet zeggen dat studenten niet vertegenwoordigd willen worden. Maar legitimiteit bestaat niet alleen uit het aantal stemmen. Het ligt er ook aan wat je doet. We moeten als medezeggenschappers veel duidelijker laten zien waar we mee bezig zijn en welke invloed we hebben.’
Hoe zou je dat goed voor het voetlicht kunnen brengen?
‘Als ik dat wist… Naar mijn mening: meer actief uitdragen wat we doen, wat we behandelen, welke beslissingen we nemen, welke argumenten we daarvoor gebruiken en wat het effect daarvan is op alle groepen binnen de HU.’
Uiteindelijk wil je in een technische functie terecht komen waarbij je een team aanstuurt, bijvoorbeeld in de reseach and development. Waarom ga je niet verder als bestuurder of in de politiek?
‘Ik weet niet of ik een fulltime bestuursfunctie leuk vind. En de politiek: ik hou niet van de spelletjes die er gespeeld worden.’
In het bestuur van een onderwijsinstelling wellicht?
‘Ik weet het niet. Laat ik eerst maar eens gaan werken en kijken waar ik terecht kom.’
Dan ga je vast in de ondernemingsraad van zo’n bedrijf zitten?
‘Ik ga wel kijken wat er op dat gebied allemaal is en misschien stel ik me wel verkiesbaar.’
Persoonlijk
Geboren in: Amsterdam
Hobby: zeilen
Laatst gelezen boek: Alice in Wonderland
Studie: medezeggenschap
Roman: studieboek
Café/bioscoop
Klassiek/pop
Koffie/thee
Utrecht/Amsterdam
