Opnieuw heeft de bouw van het RIVM vertraging opgelopen. Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu aan de oostkant van de campus had eigenlijk in 2018 af moeten zijn. Maar tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren.
Een toren van achttien verdiepingen, 80.000 vierkante meter aan hightech ruimte, en een ambitie om hét onderzoekscentrum voor volksgezondheid en milieu te worden. En toch lukt het niet om de bouw van het nieuwe RIVM-pand op het Utrecht Science Park af te ronden. Wat is dit maal de oorzaak? Een haperende beveiligingsinstallatie.
De verhuizing van Bilthoven naar Utrecht had een mijlpaal moeten zijn. Vijftien jaar geleden begon het avontuur, met grootse plannen om de verouderde, versnipperde huisvesting van het RIVM te bundelen op één hypermoderne locatie.
Maar nu blijkt dat de beveiliging niet voldoet aan de richtlijnen en eisen. Aannemer MEET Strukton werkt aan een oplossing. Tot die tijd blijft een verhuisdatum uit zicht. Voor de zomervakantie hoeft in ieder geval niemand zijn spullen al te pakken, laat de RIVM-woordvoerder weten.
Niet voor het eerst
Het is zeker niet de eerste keer dat de oplevering opschuift: het gebouw sleept al jaren een waslijst aan hindernissen met zich mee. Oorspronkelijk moest het gebouw in 2018 af zijn, maar al ver voordat de eerste betonlaag werd gestort, ging het al mis. De planning liep direct drie jaar achter doordat voorbereidende onderzoeken uitliepen.
Toen de bouw eenmaal echt begon, doken de eerste problemen al snel op. Trillingen door toekomstig verkeer rondom het Science Park bleken een risico voor gevoelige apparatuur en laboratoria. Het ontwerp moest worden aangepast, opnieuw berekend en weer goedgekeurd. Het gevolg? Tijdverlies en extra kosten.
Toen kwam corona, en daarmee: materiaaltekorten, arbeidsproblemen en onvoorspelbare leveringen. De planning ging opnieuw door de shredder. Alsof het lot het ermee speelde, kwam daarbovenop nog een juridisch gevecht tussen de overheid en aannemer MEET Strukton. Een strijd over geld, verantwoordelijkheid en fouten, die vooral zorgde voor nóg meer vertraging en een flinke kostenoverschrijding.
In 2022 gloorde er even hoop, maar ook die werd snel de kop ingedrukt toen bleek dat de afwerking en techniek achterbleven bij wat er op papier stond. Weer leek de eindstreep in zicht, maar nogmaals schoof die verder weg. Het gebouw is inmiddels eerder een symbool van vertraging dan van vooruitgang.
