Het beleid van het college van bestuur heeft veel effect op het reilen en zeilen van de studentenorganisaties in Utrecht. Woensdagavond 7 november ontmoetten de partijen elkaar.
Een simpele beleidswijziging kan zomaar het einde betekenen van een groep mensen die zich inzet voor een gezond en sociaal studentenleven. Om de verschillende organisaties een gezicht te geven, organiseerde het OO&S gisteren een speeddatesessie met drie leden van het cvb.
Het is niet de eerste plek waar je aan denkt voor een evenement. De Oploop, zoals deze kennismaking heet, vindt plaats in een hoekje van Heidelberglaan 15, net naast de draaideurdeuren. Hoe hier straks dertig studentenorganisaties een plaats moeten zien te veroveren, is nog de vraag. De broodjes en drankjes staan in ieder geval klaar. De kennismaking kan beginnen.
Strak in pak komen de eerste bestuursleden van de studentenorganisaties aangelopen. Ze grijpen gelijk naar een broodje. ‘Ik heb ook maar een pak aangetrokken, anders val ik een beetje uit de toon’, zegt Liek Veldt van het OO&S, organisator van dit evenement. De locatiekeuze lijkt uiteindelijk toch zo gek nog niet. De aanwezigen staan gezellig dicht bij elkaar en de eerste kruisbestuivingen vinden al plaats.
‘Daar komen ze’, roept iemand vanuit het rumoer. De drie leden van het cvb, Wilma Scholte op Reimer, Eva Reuling en Gerard van Assem mengen zich in de drukte. Liek vraagt om orde. ‘Welkom Wilma, Eva en Gerard voor deze belangrijke avond. Wij gaan jullie straks om de beurt koppelen aan een studentenorganisatie om kort kennis te maken met elkaar. Geniet ervan!’
In voor- en tegenspoed
‘Ik vind het belangrijk om uit te dragen hoe belangrijk jullie werk is’, vertelt Scholte op Reimer aan het publiek. ‘Studentenorganisaties zorgen ervoor dat studenten een connectie maken met de stad en een thuisgevoel ervaren. Vooral tijdens de introductie spelen jullie een belangrijke rol, wanneer studenten nog hun weg moeten vinden.’
Niet alleen studenten hebben profijt van de organisaties, gaat de voorzitter verder. ‘Ook jullie als bestuursleden nemen deze ervaring mee in de rest van jullie leven. Als oud-bestuurslid van een studentenorganisatie weet ik dat als geen ander. Ik had nooit durven dromen dat ik dertig jaar later voorzitter zou zijn van het cvb. Oké, 35 jaar.’ De zaal lacht. ‘Daarom willen wij als cvb met jullie samenwerken. In voor en tegenspoed. Want, laten we eerlijk zijn, die was er ook. We hopen jullie vanavond beter te leren kennen.’ Applaus.
Voorzichtige kennismaking
Het is zover. De verschillende cvb-leden worden ieder voor zich aan een studentenorganisatie gekoppeld. Ze moeten dicht bij elkaar staan om zich hoorbaar te maken, de akoestiek is niet ideaal. De jonge bestuurders leggen uit wat ze zoal aan het doen zijn. ‘Hoe doe je dat dan, met maar zeven bestuursleden?’, vraagt Reuling. In een ander groepje gaat het over een studentenorganisatie die nog geen beurs heeft ontvangen. ‘We zullen uitzoeken wat er aan de hand is’, belooft het collegelid.
‘Het was een goed gesprek’, concluderen de bestuursleden van Big Band Utrecht. ‘We wilden vooral ons gezicht laten zien, hen laten weten dat wij bestaan. We kwamen hier niet per se heen met het doel meer geld binnen te slepen. Hooguit om onze huidige geldstromen te behouden, want er waren vorig jaar geruchten dat de subsidie vanuit de gemeente zouden stoppen. Gelukkig ging dat niet door, maar we hopen dat Eva na dit gesprek inziet hoe belangrijk die beurzen zijn voor een kleine vereniging als de onze. Oja, we zoeken ook nog een trompettist!’
Ook B.I.T.O.N. maakt zich zorgen over de beurzen. ‘We wilden hier vooral polsen of er al dan niet bezuinigd gaat worden, maar veel wijzer werden we er niet van’, vertelt een bestuurslid van de studentenvereniging. ‘Wilma verwees ons door naar Liek. Maar uiteindelijk was het doel van deze avond kennis te maken met het cvb. Helemaal, gezien het pas mijn eerste termijn is.’
Weten met wie je te maken hebt
De organisatie een gezicht geven. Dat blijkt de hoofdgedachte deze avond, zo ook bij de FUG. ‘Wij, een federatie van Utrechtse gezelligheidsverenigingen, willen psychologen toegankelijker worden voor studenten. Dat doen we samen met Stichting PraatErover!. Nu moeten studenten eerst worden doorverwezen door de huisarts en staan ze maanden op een wachtlijst. We hebben het probleem aangekaart bij Wilma, zodat zij weet dat dit speelt. Daarnaast is het natuurlijk fijn om te weten met wie je al die tijd mailt en belt.’
‘Ik ben tevreden met deze avond’, vertelt organisator Liek achteraf. ‘Ik ben altijd blij te zien wat voor diverse groep dit evenement aantrekt. Iedereen is van de partij: van Big Bands tot organisaties die zich inzetten voor psychologen, van gezelligheidsverenigingen tot sportclubs. De wens kwam overigens niet alleen vanuit de studentenorganisaties, maar ook vanuit de cvb-leden zelf. Dat wilde laten zien dat ze benaderbaar zijn en niet in een ivoren toren zitten.’
