Interview

Student Celesta blijft, tegen alle adviezen in, stage lopen op Curaçao

Celesta in het midden

Vierdejaars HRM-student Celesta Salari (20) verblijft voor haar afstudeerstage op Curaçao. Vakantiegangers krijgen al sinds 1 april de oproep om het eiland zo snel mogelijk te verlaten, vanwege de oplopende besmettingen. Celesta wist meteen: ‘Ik blijf gewoon.’

Celesta bezocht in 2018 haar nichtje die op dat moment stageliep in Suriname. Een buitenlandstage en een andere cultuur leren kennen, dat leek haar ook wel wat. Op 20 januari 2021 vertrok ze naar Curaçao om stage te lopen bij Coach Caribbean, een consultancy bedrijf. De keuze voor Curaçao was snel gemaakt. Haar opa woont op het eiland en ze is er daarom vaker geweest. ‘Het is fijn dat ik niet in een nieuwe omgeving terecht kwam en dat ik iemand heb om op terug te vallen. En ze spreken hier Nederlands,’ vertelt Celesta.

De negatieve reisadviezen vliegen ons al een jaar om de oren. Dat weerhield Celesta er niet van om naar Curaçao te vertrekken: ‘Ik hoorde van mijn opa hoe het hier ging. Er was hier niets aan de hand,’ vertelt ze.

Zwembad in de tuin en zorgeloos op het strand

Via een stagebemiddelingsbureau komt Celesta terecht in een groot studentenhuis op het eiland. ‘Een villa,’ zoals Celesta het zelf omschrijft. ‘We hebben veel ruimte en de kamers zijn groot. We leven vooral buiten. Er is een picknicktafel met overkapping, een zwembad, een sportveldje, een dakterras en een grote tuin met verschillende zitplaatsen.’ Ze deelt de villa met 23 mensen, allemaal stagiairs.

Hoewel Curaçao een deel van Nederland is, ervaart ze de cultuur anders dan in Nederland: ‘In Nederland is het leven volgepland en gehaast. Hier kan ik tijdens mijn stage twee uur lang met mijn begeleider over koetjes en kalfjes praten, niemand die daar raar van opkijkt.’

De eerste anderhalve maand op het eiland, lijkt corona bijna niet te bestaan. ‘Er waren geen zorgen. Er kwamen rond de vijf nieuwe besmettingen per dag bij, en dat bleef anderhalve maand zo.’ Doordeweeks liep Celesta stage, maar de weekenden ervoer ze als vakantie: ‘Ik lag dagen op het strand. We hadden feestjes, happy hours, bootfeestjes, je kunt het zo gek niet bedenken. In Nederland kon dat allemaal niet, maar hier werd het normaal voor me.’

En toen sloeg het om

Door de Britse variant van het virus sloeg de situatie op het eiland om. De besmettingsaantallen liepen omhoog en de capaciteit van de ziekenhuizen bleek te klein. De overheid riep toeristen, studenten en stagiairs op het eiland te verlaten als ze geen noodzakelijke reden hadden om te blijven. Sinds 24 maart zit het eiland in lockdown.

Veel studentenhuizen in haar omgeving liepen leeg, maar Celesta heeft geen moment getwijfeld. Ze bleef op het eiland. ‘Ik dacht: “Ik ben hier nu toch, ik wil mijn school graag afmaken, dus ik blijf.” Als ik niet meer in mijn studentenhuis had mogen wonen, was ik naar mijn opa gegaan.’

Van de 23 stagiairs uit haar villa is er maar één vertrokken. ‘Het scheelt dat we zoveel ruimte hebben, we zitten niet continu op elkaars lip,’ zegt ze. Toch  brak er twee weken terug corona uit in het huis. Zeven huisgenoten werden positief getest. Ze gingen met z’n allen in quarantaine.

Stranden dicht en binnen zitten

Het eiland is veranderd van levendig naar leeg. Celesta mag twee keer per week de straat op om boodschappen te doen: ‘Als ik op de boulevard ben om eten te halen, zie ik lege stranden waar hekken voor staan. De wegen zijn rustig en de politie en het leger controleren. Dan kom je in een rij met auto’s te staan en moet je vertellen waar je naartoe gaat en waar je vandaan komt. De scholen zijn dicht en alleen essentiële winkels zijn geopend. Nog een paar hotels en resorts zijn open, voor een handvol toeristen.

Ondertussen vermaakt Celesta zich prima, zeker met haar huisgenoten. ‘Met Pasen hebben we in plaats van eitjes shotjes gezocht met z’n allen. We ondernemen dat soort dingen om het gezellig te houden.’ 

Vrees voor het vaccin

De lockdown op Curaçao duurt nu drie weken en is verlengd met een week. Celesta verwacht dat ze snel weer naar het strand kan. ‘Iedereen wordt nu gevaccineerd. Dat gaat snel, op zo’n klein eiland.’ Zij mag zich ook laten vaccineren op Curaçao.  ‘Ik kan vandaag bellen en krijg dan binnen drie dagen een prik. In Nederland ben ik waarschijnlijk pas in november aan de beurt.’ Of ze zich in Curaçao laat vaccineren, weet ze nog niet .

Ze ziet dat de overheid in Curaçao de lokale bevolking moet pushen om zich te laten vaccineren: ‘Mensen zijn hier over het algemeen wat lager geschoold. Er is hier sinds kort een nieuw vaccin.  Om het verschil uit te leggen met het andere vaccin, maakten ze tijdens de persconferentie een vergelijking met een Snickers en een Bounty: De één heeft wat meer karamel en de ander heeft wat meer nootjes, maar het is allebei een chocoladereep. De bevolking snapt het hier gewoon niet en veel zijn bang dat ze er ziek van worden .’

Kritiek op toeristen

De kranten stonden vol met kritiek op Nederlanders die naar het eiland vlogen. ‘Stagairs en toeristen zouden de afgelopen weken hebben gefeest alsof er geen corona was.’ Een vertekend beeld, volgens Celesta: ‘Het was niet zo dat clubs hier vol stonden. Er was bijvoorbeeld happy hour waarin je met vier man aan een statafel stond. Dat was voor ons al een feestje. We hebben gefeest. Toeristen en stagiairs zijn los gegaan. Maar je moet wel realistisch kijken naar de cijfers hier. Ik snap dat het lastig is voor mensen om te bedenken dat hier bijna geen corona was, maar het was wel zo.’

Het zijn volgens Celesta niet alleen de toeristen die hebben gefeest. De lokale bevolking kan er ook wat van: ‘Er lopen hier mensen in de supermarkt zonder mondkapje. Er zijn ook veel illegale feesten geweest van de lokale bevolking, maar daar kijken de kranten niet naar.’

Celesta in Teams

Eigen keuze

Celesta verwacht tot 30 juni op Curaçao te blijven. Bang om ziek te worden, is ze niet: ‘Stel dat er iets met mij gebeurt, kan het ziekenhuis mij niet opnemen, maar je hebt hier ook privéklinieken. Als ik iets krijg, kan ik daar naartoe. Als het om mijn gezondheid gaat, maakt het prijskaartje me niet uit.’

De oproep om het eiland te verlaten geldt tot in ieder geval 15 april. Celesta zal er geen gehoor aan geven. ‘Ik zit hier en ik weet hoe het hier gaat. Andere mensen kunnen daar prima wat van vinden, maar dit is mijn keuze.’

Ook interessant: Video: Fabio woont anti-kraak in de bossen van Zeist