Door Maarten Nauw.
Naam: Andonny de Bruijne (28, vijfdejaars Journalistiek)
Omschrijf je stijl? ‘Weet ik veel, ik denk een soort van kantoor-achtig casual. Wel netjes maar niet strak in pak. Als ik werk, wil ik serieus overkomen. Thuis draag ik rustig een trainingsbroek. Nee, geen Roy Donders-huispak. Dat dan weer niet.’
Waar shop je? ‘Ik ga eens in de drie, vier maanden met een paar honderd euro op stap. Meestal heb ik dan genoeg aan een bezoekje aan de Sting. Daar koop ik dan een hele batch kleding. Heel misschien dat ik daarna nog naar de H&M ga, maar daar houdt het dan wel op.’
Waar wil je niet dood in worden gevonden? ‘In sandalen. Sokken in badslippers. Die New Kids-stijl.’
Afknapper? ‘Sandalen dus.’
Muziek? ‘Nu? Veel indierock. The Shins, vooral hun album Port of Morrow, en The Killers. Aan hun album Battle Born heb ik goede herinneringen. Die luisterde ik veel tijdens m'n minor in Australië. Werkte goed tegen heimwee. Ik heb ook af en toe een Griekse golf, dan spreek, eet en luister ik veel Grieks. Natasa Theodoridou bijvoorbeeld. Zij is zo ongeveer de Griekse André Hazes. Een icoon.’
Laatste concert/feest? ‘Ik ga eigenlijk nooit naar concerten of feestjes. Ik heb één concert gezien. Celine Dion, het zal in 2007 zijn geweest. Het heeft gewoon geen prioriteit.’
Film? ‘Elizabethtown. Heel melodramatisch. Over een zoon wiens vader overleed. Die heb ik echt al twintig keer gezien. En twintig keer heb ik gehuild tijdens het einde.’
Serie? ‘Op dit moment herkijk ik Gillmore Girls weer. Die kijk ik elke twee jaar wel. En de Amerikaanse versie van Queer as Folk.’
Nieuws? ‘Ik ben geen nieuwsjager. Hooguit kijk ik weleens naar RTV Utrecht. Ik ben meer van de tijdloze stukken, de achtergronden. Ik krijg de belangrijkste nieuwsfeiten wel mee via social media.’
Politieke partij? ‘SP. Die hebben goede standpunten voor studenten en studiefinanciering. Ik ben best egoïstisch als het op stemmen aankomt, haha.’
Sport? ‘Hardlopen en paardrijden. Voor paardrijden heb ik lang geen tijd gehad, maar ik wil het binnenkort weer gaan doen. Dat hoort echt bij me.’
Website? ‘So Chicken. Een blog-achtige site van Jelle Hermus met artikelen over hoe je positief naar dingen kunt kijken.’
App? ‘Spotify.’
Ontbijt? ‘Griekse yoghurt met honing.’
Belangrijkste les geleerd tijdens je opleiding tot dusver? ‘Ignorance is bliss. Ik trek me snel veel van dingen aan, voor mij is het beter als ik de actualiteit niet op de voet volg. De zoveelste bomaanslag van IS. De actualiteit voedt angst en ik kan er toch niks aan doen. Ik snap dat de media het moeten melden, maar ik hoor het liever niet.’
Wat zou je veranderen aan de HU? ‘Het zou fijn zijn als contacturen beter aansluiten bij werk. Zeker nu er geen stufi meer is.’
Hoe woon je? ‘Op mezelf in Leusden, in een appartementje met tuin. Ik ben een echt dorpskind, opgegroeid in Zeeuws-Vlaanderen.’
Bijbaantje of stufi? ‘Ik werk 15 uur per week bij het informatie- en adviescentrum van Vereniging Eigen Huis. Mijn eerste baantje, ik werk er al jaren.’
Geloof je? ‘Ja. Ik geloof in de liefde, dat liefde de almacht is. Ik hoop dat ik niet te veel klink als zweverige kut. Dat ben ik wel geweest trouwens, haha. Wat ik geloof, komt in de buurt van het boeddhisme. Reïncarnatie, karma, de wet van aantrekkingskracht. Een soort spiritualisme. Ik word er kriebelig van als ik me voorstel dat het leven geen zin heeft. Ik heb er een blog over: Zoektocht naar het eeuwige leven.’
Welk cijfer geef je je leven nu? ‘Een 8. Ik heb net een 8 gehaald voor m'n afstuderen. Zo voel ik me nu ook. Een dikke vette 9 wordt het als ik een goede baan vind in de journalistiek. Een baan die bij me past en waarbij ik lekker verdien.’
Club of café? ‘Café.’
Vlees of vega? ‘Vlees.’
Blind of doof? ‘Doof.’
Onenightstand of relatie? ‘Relatie.’
Man of vrouw? ‘Man.’
Ochtendmens of nachtbraker? ‘Ochtendmens.’
Hond of kat? ‘Hond. Ik heb een puppy genaamd Boyt.’
Facebook, Instagram of Tinder? ‘Instagram.’
Londen, Berlijn of Parijs? ‘Parijs.’
Uggs of crocs? ‘Uggs.’
In je comfort zone of out of the box? ‘Comfort zone.’
Wat wil je later worden? ‘Vroeger wilde ik psycholoog worden. Ik ben erg geïnteresseerd in de mens en het leven. Ik heb de mbo-opleiding voor sociaal-pedagogisch werk gedaan. Daarna heb ik even in de psychiatrie gewerkt, maar ik werd er erg ongelukkig van. Ik had niet het gevoel dat ik mensen goed kon helpen. Nu wil ik stukken publiceren waar mensen wat aan hebben. Een van m'n life goals is het publiceren van een eigen boek. Half-autobiografisch, half-fictief. Ik heb veel meegemaakt, en ik denk dat als ik er een fictieve draai aan geef, het een interessant boek zou kunnen worden.’
