Door Maarten Nauw.
Naam: Kimber Brinkman (25, derdejaars culturele en maatschappelijke vorming)
Omschrijf je stijl? ‘Het meest opvallende aan me is denk ik mijn haar. Dat verf ik regelmatig in een andere kleur. Mijn vriend is kapper, dat is handig. Nu heeft het even geen uitgesproken kleur. Het was geel geworden, dat was niet de bedoeling. Nu dus even terug naar wit, een soort tussenvorm. Wat kleding betreft: ik werk bij kledingwinkel Monki. Ook al handig. Hoewel. Daardoor besteed ik te makkelijk geld aan kleding. 'Ik krijg toch korting', denk ik dan. Ik ben erg van de crop tops, strakke hoge jeans en lange truien. Inspiratie doe ik op via Tumblr. Ik volg daar ook een aantal vrouwelijke tattoo-artiesten van wie ik de smaak tof vind. Hannah Pixie Snowdon, Grace Neutral en Susanne König. Alle drie stoere en creatieve vrouwen die heel goed voor zichzelf kunnen zorgen en oprecht geïnteresseerd zijn in de mensen om hen heen. Daarnaast hebben ze een super toffe stijl. Alles bij elkaar maakt ze dat heel inspirerend. Ik heb zelf nu zes tatoeages en zou ooit graag helemaal vol zitten, zonder dat iemand me daar op beoordeelt.’
Wat vind je überlelijk? ‘Ik vind heel veel dingen heel lelijk. Ik zou niet dood gevonden willen worden in Uggs, van die sloffen. Zeker niet in combinatie met korte spijkerrokjes. Bij een jongen vind ik een driekwart broek met ruitpatroon in kleuren als paars-geel, gedragen met een overhemd in weer andere kleuren echt een no-go. Verder maakt het me niet veel uit, bij mannen leg ik de lat sowieso lager. Die kunnen het niet.’
Muziek? ‘Ik luister niet zo heel veel muziek. Te druk in mijn hoofd. Maar als het moet, dan ga ik voor rock-achtig. Electric Six, Queens of the Stone Age, garage.’
Laatste concert/feest? ‘Thee Oh Sees in de Melkweg, Amsterdam.’
Film? ‘Little Miss Sunshine. Die heb ik nu zes keer gezien en ik moest elke keer weer huilen. Het hardst op het moment dat één van de hoofdrolspelers te horen krijgt dat hij kleurenblind is zodat zijn droom om piloot te worden in één klap voorbij is. Zo intens.’
Boek? ‘The Blue Fox, van een IJslandse schrijver Sjón. Dat is mijn nieuwe lievelingsboek, het is zo mooi geschreven. Ik lees boeken bij voorkeur in het Engels. Dat vind ik mooier dan Nederlands. En ik heb Engels gestudeerd, zo hou ik het nog enigszins bij.’
Politieke partij? ‘SP. Ik ben er in getrickt door vriendinnen. Ik hou me niet zo met politiek bezig.’
Sport? ‘Sporadisch pilates, maar ik ben geen fan van sport.’
Website? ‘Op Tumblr kijk ik vaak, verder ben ik niet zo digitaal bezig.’
App? ‘Ook Tumblr, en Pinterest en Instagram.’
Hoe woon je? ‘Ik woon samen met mijn vriend in een anti-kraak appartement. Dat bevalt heel goed. Ik zit er nu drie jaar en heb het prima naar m'n zin. De huur is laag, dat komt natuurlijk door de onzekerheid. En je hebt wel een aantal zaken waar je je aan moet houden. Maar dat vind ik prima; ik heb een driekamerappartement voor minder dan de helft van wat je normaal voor een mini kamer betaald. ’
Bijbaan of alleen stufi? ‘Omdat ik al acht jaar studeer, krijg ik geen stufi meer. Ik werk drie dagen in de week bij kledingwinkel Monki en dat is best zwaar met school erbij.’
Welk cijfer geef je je leven nu? ‘Een 8.’
Club of café? ‘Café.’
Vlees of vega? ‘Vlees.’
Blind of doof? ‘Doof.’
Onenightstand of relatie? ‘Relatie.’
Man of vrouw? ‘Man.’
Ochtendmens of nachtbraker? ‘Ochtendmens.’
Hond of kat? ‘Kat.’
Facebook, Instagram of Tinder? ‘Instagram.’
Londen, Berlijn of Parijs? ‘Londen.’
Wat wil je later worden? ‘Later wil ik graag mijn eigen galerie/café, dat lijkt me de perfecte combinatie. Vroeger wilde ik heel graag een eigen bloemenwinkel, samen met mijn oma. Ik weet eigenlijk niet waarom ik dat niet meer wil. Misschien omdat het te zoet klinkt. Echt grote dromen heb ik nooit gehad, gewoon gelukkig zijn met wat ik doe is genoeg.’
