Per 1 september 2025 is Megan Drienhuizen (21) nieuw bestuurslid bij hboMZ. De vierdejaars Creative Business student aan de HU vertelt over hoe zij van eerstejaars student doorgroeide naar deze bestuursfunctie.
Hoe ben je bij hboMZ terechtgekomen?
‘In mijn eerste jaar toen ik begon met studeren aan de HU, ben ik erachter gekomen hoe belangrijk het is dat alle informatie en hulpmiddelen op een logische plek te vinden zijn. Ik ben toen zelf uitgevallen, en met die motivatie ben ik begonnen bij Fractie Vlijmscherp.
Fractie Vlijmscherp is een groep mensen die campagnes voeren. Er werd een linkje rondgestuurd voor een sollicitatieprocedure bij de Fractie. Ze zochten individuen die op de fractie lijst van de centrale raad wilde staan. Ik heb mij daarvoor aangemeld en kreeg te horen dat ik op plek negen stond. Toen ben ik campagne gaan voeren en daarvoor heb ik alles wat er in mij zit gegeven.
Ik ben overal op iedereen afgestapt. Als ze niet wisten wat medezeggenschap was, heb ik uitgelegd waarom ze moesten stemmen en waarom het belangrijk was. Uiteindelijk kwam ik met voorkeurstemmen in de raad, terwijl het oorspronkelijke plan was dat ik er hooguit als aspirant in zou komen.
Tijdens mijn eerste raadsjaar heb ik veel gehad aan de ondersteuning van hboMZ. Ze organiseerde trainingsdagen in de vorm van seizoensessies, en boden ook een netwerk aan waarin ik kon sparren en vragen kon stellen. Ik merkte dat dit veel toegevoegde waarde had binnen de medezeggenschap, en dat is de reden dat ik uiteindelijk hboMZ bestuur ben gaan doen. De ondersteuning die ik toen gekregen heb, wil ik nu andere kunnen bieden.
Vorig jaar zat ik dus in de Hogeschoolraad en dit jaar nog steeds, naast het bestuurslid zijn bij hboMZ.’
hboMZ: Voor het ondersteunen van medezeggenschapsstudenten
Stichting hbo Medezeggenschap is een (studenten)organisatie die zich richt op de ondersteuning en versterking van medezeggenschaps-studenten in het hbo. Hun partners zijn onder andere de Landelijke Studentenvakbond en Vereniging Hogescholen. Tot 2021 werkte het onder de naam Student Overleg Medezeggenschap. Ook de vroegere besturen kenden veel HU-studenten, zoals Gijsbert Brinkman en Rinne Post.
Hoe vond je het toen je hoorde dat je het geworden was?
‘Ik schrok er in eerste instantie van dat de Sollicitatie Commissie mij een volledige stichting toevertrouwden. Ik dacht: ‘Oh waar ben ik aan begonnen?’
Ik had eerst een sollicitatiegesprek met de Sollicitatie Commissie bij hboMZ. Ze kijken niet alleen of ze je capabel vinden maar ook wie er samen in het bestuur passen. Dat is ook het belangrijkste, want je werkt een jaar lang intensief samen met één ander bestuurslid.
Ik vond het een uitdagend gesprek, want die Sollicitatie Commissie weet waar ze het over heeft. Het zijn bijna allemaal oud-bestuurders. Dat is iets heel moois aan de hboMZ: het heeft een sterk eigen karakter en wordt door de jaren heen met liefde doorgegeven.
Na de eerste initiële schrik en de eerste ontmoeting met mijn bestuursgenoot, had ik er wel heel erg veel zin in.’
Welke taken horen bij jouw rol?
‘Op dit moment richt ik me vooral op de bekendheid van hboMZ, dus voornamelijk promotie, ook met social media. Ik bel medezeggenschappers en DB-leden op of ze nog hulp nodig hebben op hun onderwijsinstelling. Kijken of we het werk van onze voorgangers kunnen verbeteren. Maar we zijn pas vijf weken bezig, dus ik wil ook de stichting gewoon leren kennen.
Elk seizoen organiseren we bijeenkomsten met trainingen en netwerkmomenten. Voor de herfstsessie kijken we of we een training kunnen geven over bezuinigingen. Hiermee kunnen medezeggenschappers van hogescholen uit heel Nederland elkaar ontmoeten, ervaringen delen en ideeën uitwisselen. Mijn belangrijkste taak is dus verbinding zoeken binnen de medezeggenschap.’
Waarom is dat zo belangrijk voor jou?
‘Ik heb zelf ervaren hoe waardevol het is om samen met gelijkgestemde mensen na te denken. Op de ene hogeschool worden zaken heel anders geregeld dan op een andere. Zo bezocht ik afgelopen week Fontys in Eindhoven om hun medezeggenschap te leren kennen. Daar merkte ik meteen dat het op een heel andere manier werkt. Zo werken ze niet met fracties, maar veel individueler. Zelf begon ik bij een fractie. Daar ben je toch samen bezig met campagnes voeren en speerpunten ontwikkelen.
Juist die uitwisseling tussen verschillende hogescholen vind ik enorm waardevol. Het laat zien hoe belangrijk het is om open te staan voor nieuwe ideeën en daar verder in te verdiepen.’
Wat voor plannen heb je?
‘Vanaf de eerste week had ik al veel ideeën over wat ik wilde doen. Mijn grootste uitdaging wordt om daarin niet door te draven. Het lijkt me geweldig om een brede achterban op te bouwen, zodat ook kleinere hogescholen betrokken zijn. En we hebben 20 uur per persoon per week. Dat klinkt als veel, maar in de praktijk is het weinig. Je moet die uren inzetten om infosessies te organiseren, promotie te ontwikkelen en bestuursvergaderingen te voeren.
Medezeggenschap is op dit moment niet super sexy, dus er is nog veel werk te doen om te zorgen dat in iedere hogeschool in Nederland studenten betrokken zijn en dat hun stemmen gehoord worden.’
Waar kijk je het meeste naar uit als bestuurslid?
‘Ik ben een sociale vlinder en vind het geweldig om met studenten te praten, zoals ik dat tijdens de HSR-verkiezingen deed: ze uitleggen wat medezeggenschap inhoudt en hun ideeën horen. Als bestuurslid kijk ik vooral uit naar onze eerste seizoensessie, dan kan ik met andere studenten in gesprek gaan en hun ideeën en initiatieven horen.’
Hoe vinden ze het thuis eigenlijk dat je dit gaat doen?
‘Mijn ouders vonden het eerst vreemd dat ik medezeggenschap ging doen. Ze zijn van de oude stempel en vonden dat ik me vooral op mijn studie moest concentreren. Omdat mijn ouders waarde hechten aan het nominaal afstuderen, voelde ik extra druk om zeker te weten dat dit de juiste keuze was. Ik heb er daarom heel bewust over nagedacht: wat wil ik leren, waar wil ik groeien, en wat levert dit me op? Uiteindelijk heb ik met volle overtuiging gekozen voor dit bestuursjaar, juist omdat ik wist dat ik hier op een andere manier zou leren dan in mijn studie. En tot nu toe is dat precies zo gebleken. Mijn ouders begrijpen het nu op hun eigen manier.
Binnen de hogeschoolraad heb ik veel leden gevonden met wie ik goed kan samenwerken en met wie ik bevriend ben geraakt. Het is fijn om met vrienden te werken die precies begrijpen wat medezeggenschap inhoudt en hoe het allemaal verloopt. Daar haal ik veel steun en gezelligheid uit.’
