Reportage

Studenten vieren iftar met ex-PVV’er Joram van Klaveren

Joram van Klaveren, foto: Kees Rutten

Studenten en medewerkers vieren op donderdagavond iftar, met hoofdgast Joram van Klaveren, de ex-PVV’er die moslim werd. ‘Mijn eerste dag verbrak ik het vasten met twee blikjes Red Bull Light.’

De hele zaal op Padualaan 97 zit vol. ‘Meer dan 160 aanmeldingen waren er’, vertelt Yunus Emre Cicek, docent social work en aanjager van het organiserende Netwerk Diversiteit & Inclusie. ‘Terwijl er eigenlijk maar plek en catering was voor honderd gasten.’ Hij heeft tegen niemand gezegd dat ze niet mogen komen. ‘Dus met wat no shows zitten er nu rond de 125 mensen’, zegt hij vol trots. 

Om 19.15 uur druppelen de laatste mensen binnen, ze krijgen een blauw klapstoeltje toegewezen. Emre heet iedereen welkom en begint met een anekdote van een student. ‘Hij vond het zo mooi dat er ruimte is op school om zijn vasten te verbreken. Dat is HU HOME’, zegt hij met opgeheven hoofd. ‘Dat alle studenten zich thuis voelen, daar doen we het voor.’

Het perspectievenspel 

Bij de ingang kreeg iedereen een rood en groen blaadje, voor tijdens het spel. ‘Het is een simpel spelletje’, zegt Emre. ‘Ik stel een vraag en jullie antwoorden met rood of groen.’ 

Er wordt onderling nog wat gepraat als Emre vraagt wanneer moslims beginnen met vasten. ‘Groen blaadje omhoog als dat bij zonsopgang is.’
Tientallen groene papiertjes gaan de lucht in. Dit was een instinker. ‘We beginnen met vasten bij de dageraad, dus net voor de zonsopgang’, vertelt Emre – de zaal kan er om lachen. 

‘Iedereen denkt dat ik gek ben geworden’

Een paar rondes verder is iedereen weer wat wijzer over de ramadan. Joram van Klaveren wordt naar voren geroepen en onthaald met een groot applaus. Hij vertelt het verhaal over zijn reis, over hoe hij in de politiek terechtkwam omdat hij Nederland wilde beschermen tegen de Islam, naar hoe hij deze drastische beslissing heeft genomen. 

‘Op een dag werd ik wakker en dacht: shit, ik denk dat ik moslim word. 

Ik zei tegen mijn vrouw: “Ik denk dat ik moslim ben.” Waarop zij reageerde dat de vaatwasser nog uitgeruimd moest worden.’ 

De zaal lacht.

‘Ze zei: “Ik ben christelijk, dus ik word geen moslim. En als jij getrouwd wil blijven met een christelijke vrouw en lief zal zijn tegen mij en onze kinderen, dan gaat het leven verder. En als het leven verder gaat, dan moet de vaat gewoon uitgeruimd.”
We hebben het er later natuurlijk uitgebreid over gehad, maar haar nuchtere eerste reactie vond ik heel fijn.’ 

Lang niet iedereen reageerde zo positief. ‘Mijn moeder moest huilen omdat ze denkt dat ik door deze beslissing naar de hel ga. De oude PVV-aanhang ziet mij als afvallige en iedereen denkt dat ik gek ben geworden.’
Joram vertelt dat hij eindelijk een spirituele rust heeft gevonden en antwoorden heeft gevonden op de vragen die kleine Joram had. 

Met Joram op de foto

Emre kijkt af en toe op de klok ‘Ik wil wel op tijd eten’, lacht hij. ‘Nog één vraag uit het publiek.’ Als ook die laatste vraag gesteld is, leggen HU-medewerkers uit dat er vega, vegan en halal opties zijn in het buffet. 

‘Oh en na het eten kunnen degenen die willen bidden in de lokalen daarnaast’, vult Emre nog aan. 

De rij is snel gevormd en enkele studenten stormen op Joram af om op de foto te gaan. ‘Het blijft een bijzonder verhaal hé?’ zegt een student tegen de ander.
Veer (23) kwam alleen, staat in de rij met een zelf meegenomen bord en vindt daar al snel mensen om mee te kletsen. ‘Ik wist niet veel over de ramadan en heb echt nieuwe dingen geleerd. En ik vind het belangrijk dat je de kans grijpt om in gesprek te gaan als zoiets wordt aangeboden.’ 

Smeuïge Medjoul dadels

‘Allahu akbar’ klinkt het uit de speakers. Het oproep tot gebed wordt via een Youtube-filmpje afgespeeld en het dienblad met Medjoul dadels gaat de zaal rond. Met deze smeuige dadels verbreken we het vasten. Student Hasan (22) staat samen met een vriend bij een statafel met een goed gevuld bord in zijn hand. ‘We hebben net wat eten gehaald en het ziet er lekker uit.’ 

Kip met rijst, loempia en buitenlands eten noemt hij het. ‘In ieder geval geen Nederlands eten want het ziet er goed uit.’ Een toevallig langslopende docent moet erom lachen en zegt knikkend: ‘Inderdaad, erg lekker!’  

De magen worden gevuld, de gesprekken nemen toe. ‘Deze avond geeft mij een sense of belonging’, verzucht iemand. 

‘Het is een diverse bijeenkomst met HU-studenten en medewerkers uit alle gremia,’ zegt Emre. Collegevoorzitter Jan Bogerd is er ook en praat met studenten. Joram zit aan tafel met studenten en medewerkers te vertellen over de ramadan. ‘Mijn eerste dag verbrak ik het vasten met twee blikjes Red Bull Light. Ik had daarna twee dagen buikpijn, dat doe ik dus nooit meer!’ 

Iedereen aan tafel lacht als hij nog wat meer over zijn eerste keren vertelt. Aylin (20) noemt de avond een gezellige bijeenkomst. ‘Er hangt een bepaalde sfeer. Verschillende mensen met verschillende achtergronden komen samen, maar het voelt toch als één.’ 

‘Echte samenhorigheid’, vult een andere student aan.