Sport

Sven de Koe volleyt met Protos op hoog niveau: ‘Ik beschouw iedereen hier als één grote familie’

Sven de Koe
Sven de Koe, foto: Kees Rutten

De Utrechtse Studenten Volleybalvereniging ‘Protos’ draait dit seizoen mee in de Topdivisie, de op-één-na hoogste divisie van Nederland. Spelen op dit niveau is uniek voor een studentensportvereniging uit Utrecht. En tijdens de eerste officiële wedstrijd werd het Limburgse Peelpush ook nog eens in vijf sets geklopt. Een gesprek met ‘diagonaal’ Sven de Koe (25), student Business IT & Management aan de HU, over zijn persoonlijke ervaring bij USV Protos.

Waarom koos je deze vereniging?
‘Dit is mijn vierde seizoen. Ik speelde altijd vrij serieus in de zaal, maar op een gegeven moment was ik daar klaar mee. Eigenlijk was het idee om alleen nog maar beachvolleybal te spelen, dat doe ik in de zomer op eredivisieniveau. Tot ik op een feestje een coach van Protos sprak die vertelde dat ze mij nodig hadden als ‘diagonaal’. Daarvoor was ik altijd spelverdeler, dus dit was een compleet nieuwe positie. Toen heb ik één keer meegetraind en ben ik erbij gekomen. Eerst nog met de intentie om gewoon weer lekker te gaan ballen in een leuke omgeving, zonder al te veel gedoe er omheen. Toch train ik nu weer vijf keer per week en wordt er meer van mij verwacht. Maar ik merk dat het eigenlijk gewoon hetzelfde spelletje met dezelfde gasten blijft, wat erg leuk is.’

Hoe is de sfeer?
‘Ik beschouw iedereen hier als één grote familie. Bij veel verenigingen zie je dat het eerste team duidelijk boven de rest staat, maar bij Protos is dat niet het geval. We doen uiteindelijk allemaal iets dat we leuk vinden, en het is prima dat er niveauverschillen zijn. Op donderdagen blijven we met z’n allen in het café hangen en drinken we lekker bier met elkaar. Op zaterdagen wordt er vaak samen gefeest. Iedereen kent elkaar.’

Mooiste moment?
‘Moeilijk. Voor we naar de eerste divisie promoveerden, deden we dat ook in de tweede divisie en dat was met een kampioenschap. Die kampioenswedstrijd was eigenlijk wel mijn allermooiste moment bij Protos. We speelden thuis en moesten twee of drie sets winnen, wat we glansrijk deden.’

Donkerste moment?
‘Vorig jaar, toen we geen eerste plaats wisten te bemachtigen en tweede werden. We verloren thuis met 3-2 van Sneek, waar we daarvoor al twee jaar niet van hadden verloren. Dat was tegelijkertijd de enige nederlaag van dat seizoen, wat het extra zuur maakte.’

Hoe kijk je naar de toekomst?
‘Ik ben er achter gekomen dat ik toch nog behoorlijk wat ambities heb met zaalvolleybal, maar eigenlijk durf ik het nog niet helemaal te zeggen. Er liggen kansen om in de zomer serieus zaalvolleybal te gaan spelen, richting (semi-)professioneel niveau. Als dat doorgaat, stop ik waarschijnlijk bij Protos, want dan zou ik ook fulltime in de winter gaan trainen. Als het niet doorgaat, blijf ik hier waarschijnlijk nog een jaar spelen, maar er staat nog niks vast op dit moment. Ik moet daarbij zeggen dat het de vereniging is die volleybal leuk maakt voor mij, niet per se het spelletje zelf. Dat laatste vind ik natuurlijk erg leuk, maar het gaat mij vooral om alles wat er allemaal omheen gebeurt.’