“Je bent wel erg vaak gewoon tégen in je blogs”, zegt ie. “Tegen teveel aan mbd-ers (managers, bestuurders, directeuren), of tegen hun werkwijze, tegen veel regelgeving, tegen burocratie, tegen van alles en veel dus”.
Tja, zeg ik, klopt wel, dat is zo’n beetje m’n blog-aard. Niet alleen maar, maar ’t is wel een belangrijke drive. Tegendrive, dus.
Volgens mij vragen alle HU-ers zich weleens vaak of in elk geval soms af hoe we onze HU kunnen verbeteren. Volgens mij is tegendrive een wezenlijk iets om dat te kunnen doen. Maar helaas is communiceren vanuit zo’n tegendrive ‘not-done’.
Al snel wordt er negatief op gereageerd. Hoe dom, want tegendrivers met een goede tegenspraak zijn juist de kracht achter mogelijke verbeteringen. Tegendrivers hebben vrijwel altijd positieve intensies. Tegendrivers zijn vaak ook wat onhandig, waardoor hun tegendriveboodschap niet gehoord wordt. Hoe dom.
Ik ken organisaties waarbij formele gremia gecreëerd zijn voor tegendrivers, met veel ruimte voor tegenspraak en waar in de cultuur juist waardering is voor dit soort mens. Tegenspraak is soms zelfs een eis; zonder tegenspraak geen besluit. Die organisaties floreren, mede dankzij deze aanpak.
Kom op mbd-ers van de HU, niet zo bang. Maak ruimte voor tegendrivers met tegenspraak (en dat is wat anders dan inspraak) en alles sal reg kom!