Ik twijfelde nog of ik de laatste schooldag naar de Uithof zou komen. Na het lustrumfeest van donderdag zou ik toch niet zoveel collega’s tegen het lijf lopen. Maar er waren wel nog gewoon lessen. Zelf ik had geen afspraken staan. En om het goede voorbeeld te geven, ben ik toch gegaan. Op de FEM kon ik een aantal studenten nog helpen en sprak ik enkele collega’s, die ik anders niet had gezien.
Wij zitten een beetje op het kruispunt van thuiswerken moet kunnen en er moeten meer contacturen met studenten en collega’s komen. Wat ’t thuiswerken betreft, is het merendeel van onze docenten achterlijk. Daarmee bedoel ik niet dat ze achterlijk zijn, maar dat zij nauwelijks de mogelijkheden kennen hoe de nieuwe media te gebruiken in het afstands-onderwijs (geen aftands-onderwijs).
Dit komt mede doordat geen middelen beschikbaar gesteld worden. Een laptop voor elke docent? Geen sprake van. Zelfs als je op je blote knieën ligt voor een extra laptop in een kamer met zes docenten en twee vaste computers. Antwoord: er is geen budget voor. Ja, dan krijg je situaties als afgelopen vrijdag, toen ik, ondanks de sneeuwvoorspelling, toch maar naar school ging en gestraft werd met een terugreis van bijna vier uur.
