Reint Jan Renes is lector Crossmediale Communicatie in het Publieke Domein en blogt op deze plek regelmatig over zijn vakgebied.
Afgelopen week werd ik door de NOS gebeld met de vraag of ik op Radio 1 iets wilde zeggen over de campagnes van SIRE. SIRE vierde die week hun 45 jarig bestaan en de NOS was benieuwd of ik vond dat daar nog 45 jaar bij moest. Ik ben echter niet de persoon die daarover moet oordelen, wel heb ik een mening over de campagnes van SIRE. Die is niet altijd positief, vandaar dat de radio mij natuurlijk ook belt. Altijd leuk om een kritische kanttekening bij een feestje te zetten.
De nieuwe campagne van SIRE gelanceerd in hun feestweek is positief van toon en gaat over tolerantie. Een duidelijke trendbreuk ten opzichte van eerdere campagnes die vooral negatief ingestoken waren. In eerste instantie was ik vrij positief over de constructieve insteek en de poging van SIRE om aandacht te vragen voor prosociaal gedrag. Echter, nader beschouwd is het toch een gemiste kans. Daar waar SIRE in eerdere campagnes asociaal gedrag realistisch en beschuldigend in beeld bracht (zie bijvoorbeeld: agressie tegen hulpverleners, schreeuwende ouders langs de zijlijn, en kinderen die gebrandmerkt worden door scheidende ouders ) kiest SIRE er nu voor om tolerantie als een grappig wondermiddel te presenteren wat kant en klaar in witte doosjes van de lopende band afrolt.
Naar eigen zeggen hoopt SIRE met campagnes zoals deze over tolerantie de ‘discussie op gang te brengen’. Klinkt natuurlijk leuk en positief, maar is voorál heel vrijblijvend. Als het om gedragsverandering gaat en een tolerantere samenleving, is het verstandig het ongewenste, asociale gedrag niet teveel, te vaak en te realistisch in beeld te brengen. Mensen nemen dat over. Dit is de maatschappij en de maatschappij dat ben ik. Gewenst gedrag daarentegen zou juist – als een positief en haalbaar perspectief – realistisch in beeld gebracht moeten worden. Mensen moeten zich kunnen identificeren met positief gedrag.
SIRE doet het helaas precies andersom: het probleem wordt realistisch verbeeld, de oplossing als een grap. Dat is jammer.
Gelukkig zijn er anderen die laten zien hoe het ook kan. De Triodosbank die met het filmpje ‘Klein. Het nieuwe groot’ op slimme en inspirerende wijze toont hoe wij door de keuzes die we iedere dag maken de wereld een beetje beter kunnen maken. Of Coca Cola die in het filmpje ‘Let’s look at the world a little differently’ via beelden van beveiligingscamera’s laat zien hoe sociaal, grappig en aardig mensen zijn. Voorbeelden van constructieve campagnes die de maatschappij op een mooie en realistische manier verbeelden.
Campagnes die geen discussie oproepen, maar gewoon inspireren.
