Tweeduizend studenten in de dop hadden zich aangemeld voor de Utrechtse Introductie Tijd. Nu zijn ze nergens te bekennen. Drinken ze in hun keukens koffie met hun nieuwe vrienden? Zijn ze terug gereisd naar hun ouders? Het blijft gissen. We spreken de studenten die op het lege terrein dapper hun kraam blijven bemannen op de culturele markt.
Het is elf uur ‘s ochtens en de lucht is grauw. Waar het griftpark de afgelopen twee dagen heeft volgestaan met kraampjes, is er nu een schamel aantal van veertien stuks overgebleven. En de roze canvas tasjes van de UIT-lopers zijn massaal ondervertegenwoordigd ten opzichte van blauwe ‘crewhoodies’. Over het bijna lege veld klinkt uit de speakers up beat popmuziek en hier en daar beweegt een kraamhouder beheerst mee op de melodie.
Hoewel het er niet veel zijn, zijn de aanwezige kraampjes vrolijk versierd. Lichtjes, lampjes, ballonnen en vlaggetjes wapperen in de wind. Zo ook het kraampje van de Utrechtse Studenten Cantorij. Langs het ijzeren frame van de kraam hangen felgekleurde ballonnen. Een groene en een blauwe onderscheiden zich van de rest in grootte. ‘Ja die zijn van mij’, zegt Boudewijn (25) met een grijns op zijn gezicht, terwijl naar de twee grote ballonnen knikt. Aan een meisje met roze canvas tas vraagt hij: ‘Wil jij ook je longinhoud testen?’ Hij reikt haar een ballon aan. Ze blaast in de ballon tot ze rood aanloopt, maar haar inspanningen zijn haast niet zichtbaar. Langzaam loopt het blauwe ballonnetje in haar hand leeg. ‘Ja zo wordt het nooit wat’, lacht ze. ‘Deze is hartstikke lek!’
‘Stormlopen’, dat doet het nog niet, volgens de koorzangers van de cantorij. ‘Vandaag hebben we één aanmelding voor de audities’, lacht een jongen achter de kraam terwijl hij een A4-tje bekijkt. ‘Maar studenten hebben zich ook via de mail aangemeld hoor’, zegt hij berustend.
Het handjevol enthousiaste UIT-lopers dat wél aanwezig is op de markt komt vanonder de vleugel van ‘UIT-mama’ Marieclaire (21) vandaan. ‘Ze wilden hier allemaal dolgraag heen, zegt ze schouderophalend. ‘Ik vermoedde dat het te vroeg zou zijn, maar ze gaan ieder kraampje trouwhartig af.’ Twee van haar ‘UIT-kinders’, Eefje (17) en Marieke (19), stemmen knikkend in. ‘Vroeg was het inderdaad wel.’, stelt Marieke. ‘Gisteren hadden we een huisfeestje en een bierkantus.’ ‘Jullie hadden een bierkantus’, onderbreekt Eefje haar. ‘Omdat ik zeventien ben had ik een cola-cantus.’ Ze knipoogt. ‘Officieel dan hè.’
Bij de kraam van Studance ligt het pluche hoofd van een kangoeroe op tafel. Of ze hem onthoofd hebben? ‘Nee’, lacht iemand met een paars Studance-shirt aan. ‘Het heeft gisteren zo ontzettend hard geregend dat het mascotte-pak vanmorgen nog steeds doorweekt was. Geen van ons had zin in een nat pak!’ Ondanks de minimale opkomst van aspirant studancers – ‘Er was één jongen die het wel zag zitten, geloof ik’ – is de pret niet te drukken bij de kraam. Er klinkt ‘wie is nou eigenlijk mijn beste vriendin’ uit hun speakertje en er wordt mee gedanst en luidkeels gezongen.
Ook bij de PANN-kraam heerst er een feeststemming. ‘We moeten natuurlijk een voorproefje geven van onze mooie feesten’, zegt Josefien (24) terwijl ze naar een bord wijst waarop ‘Het leukste LHBTQI+ feest’ geschreven staat. ‘We hopen vandaag nieuwe vrijwilligers te werven. Wat niet is kan nog komen. Misschien moeten mijn queer-voelsprieten nog iets meer uitkomen.’ Maar is er weinig queerness te detecteren als er geen UIT-lopers komen kijken.
Trots toveren Eefje en Marieke allebei een sleutelbos uit een van de vier canvas tasjes die hun armen bezaaien. ‘We sparen alle bieropeners en tassen van deze markt’, lacht Eefje terwijl ze haar armen omhoog houdt. ‘We kunnen zoals je ziet wel weer even vooruit.’ Ze lopen door en verzamelen lustig verder. Niemand die ze vandaag een strobreed in de weg zal liggen.
Foto’s: Kees Rutten
Ook interessant: VIDEO: Wat verwachten studenten van de UIT?
