Henk Penseel was (onder andere) docent aan de HU en blogt sinds 2010 voor de Trajectum-site. Ditmaal over blogs, miljardairs en Jan Bogerd.
In augustus 2010 vroeg Hans Monpellier, toen directeur van het instituut Marketing & Commerce, wat ik voor mijn afscheid wilde. Op basis van het aantal jaar dat je op de HU werkt, is daar een bepaald budget voor. Ik kon kiezen tussen een receptie of uit eten gaan met mijn team. Het leek mij leuker om als afscheid hen en andere collega’s een boekje te geven met verhaaltjes over mijn onderwijsbelevingen op de HU. Ik nam me voor om elke dag een blog te schrijven van maximaal 250 woorden, ongeveer een boekpagina.
Het leek me ook een aardige oefening. Ik vond het zó leuk, dat ik nu nog steeds, niet meer dagelijks, maar wekelijks, een column schrijf. Die receptie voor mijn afscheid kwam er trouwens toch. Als verrassing kregen (bijna) alle aanwezigen (er was op minder mensen gerekend en het budget was op) een serie van mijn blogs op A4-formaat, gebundeld door een plastic ringbandje en verluchtigd met illustraties door collega’s.
Sinds eind vorig jaar zet ik mijn columns ook op LinkedIn. Ondanks dat ik 1497 volgers heb, is het hoogste aantal clicks slechts 82 geweest. Toevallig gingen die columns over de dictatoriale miljardairs Van den Ende en De Mol. Een column over Jan Bogerds’ visie op de toekomst van de HU kreeg hetzelfde aantal clicks. Hoewel de collegevoorzitter de laatste jaren in zijn salaris flinke sprongen heeft gemaakt, is hij nog lang geen miljardair. Of hij dictatoriale trekjes heeft, durf ik niet te zeggen. Wel weet ik dat hij soms spijkerhard kan zijn en moeilijk van zijn mening is af te brengen.
In mijn vorige column schreef ik al dat er in kranten, maar ook in andere media, zoveel columnisten zijn. Steeds vaker hebben journalisten ook de neiging hun mening te vervlechten in nieuwsfeiten. Daarom is het goed om je als ‘media-innemer’ breed te laten voorlichten. Lees als VVD’er eens de Groene Amsterdammer en als SP’er ook eens Elsevier. Ik ben m’n hele leven al een mediajunk, bang om iets te missen, terwijl ik toch niet de godganse dag met mijn mobieltje in de weer ben.
Er gebeuren zoveel dingen in de wereld waarover ik mijn mening wil spuien. Als leerkracht heb je een heerlijke uitlaatklep, al moet je wel weten welke leerstof je overbrengt en hoe je dat doet. Belangrijk blijf ik vinden dat je studenten kritisch moet leren denken. Dan heb je al veel bereikt. Hopelijk heeft mijn in deze column geventileerde mening soms geprikkeld tot nadenken.