In de rubriek ‘Van de redactie’ geven redacteuren van Trajectum wekelijks commentaar op een actuele gebeurtenis. Deze week: gedragsregels.
Bij mijn zoon op de voetbalclub hanteren ze tien gouden gedragsregels. Die gaan vooral over fatsoen, respect, sportiviteit. Als je de media volgt, snap je waarom de regels er zijn. Ik zou ook willen pleiten voor gouden regels voor ouders. De enkele keer dat ik langs de lijn sta, zijn het vooral de ouders die zich misdragen tegen de scheidsrechter: thuisfluiter en klootzak behoren tot het standaardvocabulaire.
Deze week ging op de HU de campagne Hartje.hu.nl. van start. Met deze gedragscampagne wil de hogeschool medewerkers de komende tijd opvoeden. Opvoeden op het gebied van ICT, afvalscheiding, gebruik van ruimtes en gezond bewegen. Doel is dat mensen hart hebben voor hun leer- en werkomgeving en rekening houden met hun collega’s en studenten.
De campagne wordt in de loop van het jaar uitgerold. Het onderdeel Security Awareneness is al van start gegaan. Daarvoor zijn tien gouden regels op het gebied van ICT geformuleerd, bijvoorbeeld over het veilig omgaan met wachtwoorden en surfen op internet.
Vraag 1 die opkomt: Hebben we nu onvoldoende hart voor onze leer- en werkomgeving? Zijn er significante problemen op de terreinen waarop de campagne zich richt? Zo ja, Welke dan? Welk gewenst gedrag is het doel? Zijn er feiten en cijfers bekend over ongewenst gedrag? Geldt het ongewenste gedrag voor iedereen of heeft men een bepaalde groep in het vizier? Gaat het om bestaande gedragsverandering of nieuw gedrag?
Zijn er bijvoorbeeld veel mensen die pornosites bezoeken onder werktijd, waardoor je je bewust moet zijn van je surfgedrag (regel 5)? Geeft het hoge BMI van medewerkers aanleiding tot een oproep om gezond te bewegen? Zitten te veel mensen ’s middags in de net geopende Food Court aan de hamburgers?
De securityregels doen ook een beroep op discretie en integriteit (regel 7 en 10). Klappen er te veel mensen uit de school en liggen de HU-geheimen op straat? Is er te veel wandelgangenpraat?
Medewerkers hebben het ’t afgelopen jaar niet allemaal even gemakkelijk gehad: ontslagen, zich onveilig voelen, angstcultuur. Er is voldoende over gezegd en geschreven. De relatie herstellen kost tijd. Het college van bestuur organiseert om die reden sessies met medewerkers. Organisatieverandering kost tijd.
Maar terug naar de campagne. Het zijn op zich geen rare regels en de meesten onder ons zullen ze ook zonder de campagne als eigen moreel kompas hebben. Een campagne maakt het nogal zwaar en komt nogal neerbuigend over.
En als de waarom-vraag niet wordt beantwoord, komt er ook weinig terecht van ‘de activerende werking’ – zoals dat zo mooi heet in communicatieland.
