In de rubriek ‘Van de redactie’ geven redacteuren van Trajectum wekelijks commentaar op een actuele gebeurtenis. Deze week: teveel cijfers.
Daags na de verkiezingen zijn we een beetje tureluurs. Scheel worden we van alle cijfers, opkomstpercentages, afwijkingen van peilingen, prognoses, exitpolls en definitieve exitpolls. En dan nu weer alle mogelijke en onmogelijke coalities op een rij. Doe ons maar een cijfervrij dagje aan de HU.
Vergeet het maar: ook de hogeschool meet en becijfert alles. Bijvoorbeeld met de Nationale Studenten Enquête, waarvan de responscijfers tegenvielen (33 procent). Met het werkbelevingsonderzoek, waar de respons op een niet onaardige 63 procent ligt. Wat nog altijd minder is dan de opkomst bij de Tweede Kamerverkiezingen. Voorlopige conclusie: de politiek leeft meer dan de eigen studie of het werk aan de HU.
Overigens komt in de managementrapportage 812 keer (!) het %-teken voor. Trek daar maar eens conclusies uit. Wie de HU wil afschilderen als een cynische organisatie met te hoge werkdruk, kan er geschikte cijfers bij vinden. Maar dat lukt ook bij het schetsen van een positief gestemde hogeschool, waar ze genieten van ontwikkelingsmogelijkheden en waar de tevredenheid een stijgende lijn vertoont.
Opvallende overeenkomst: de werktevredenheid is het hoogst bij het Instituut voor Arbeid en Organisatie. Bij hetzelfde instituut is ook de NSE het vaakst ingevuld. Dat beeld zie je bij meer instituten terug: betrokkenheid en tevredenheid hangen met elkaar samen. Maar goed, het zijn maar conclusies op basis van cijfers en die zijn niet zaligmakend.
De vraag die resteert: zou een jaartje minder enquêtes en peilingen helpen tegen het cynisme? Of klagen we dan weer over het gebrek aan inspraakmogelijkheden?
