De Utrechtse Selen Umut (20) is eerstejaars student communicatie, runt een eigen fotografiebedrijfje, volleybalt drie keer per week, werkt als kassière en volgt sinds kort het HU-honourstraject. Hoe doet ze dit?
Je studeert, werkt en sport drie keer per week. Waar haal jij de energie vandaan?
‘Al sinds ik me kan herinneren, ben ik ambitieus. Op mijn mbo4-opleiding hadden we veel boeken op hbo-niveau. Docenten zeiden altijd dat ik meer kon, dat was het begin van alles. Ik liep twee stages op hbo-niveau omdat ik mezelf naar een hoger niveau wilde tillen en kwam terecht bij webshop bol.com en de gemeente Utrecht. Ik studeerde cum laude af en Bol.com bood me een baan aan. Heel tof, maar ik was nog niet klaar met mijzelf te ontwikkelen, zo merkte ik. Mijn moeder heeft dit ook; zij rondde op haar 48e haar tweede hbo-studie af. Zij zegt altijd dat leeftijd niet uitmaakt, maar je moet het wel willen en leuk vinden. Dat heb ik ook: ik ben nooit klaar met leren, met durven doen waar je goed in bent.’
En hoe bevalt het nu?
‘De overgang van mbo naar hbo wende snel. Veel mensen vinden de vrijheid van het hbo lastig, maar het werkt in mijn voordeel. In Blok B ging ik daarom al snel op zoek naar weer een uitdaging. Via via kwam ik terecht bij het honoursprogramma waar ik sinds een paar weken in zit. Dat vind ik heel erg leuk, het is met communicatiestudenten uit alle jaren. Sommige mensen hebben meer ervaring, zij kunnen je helpen met dingen.’
Het klinkt alsof je nooit stil zit. Heb je nog toekomstdromen?
‘Zeker. Ik denk erover om na mijn propedeuse naar de universiteit te gaan. Ik ben me aan het oriënteren welke opleiding ik dan zou willen volgen. Ik denk richting communicatie. Het is een uitdaging om een specifieke doelgroep aan te spreken met een boodschap waardoor zij zich aangesproken voelt. Je hele boodschap is anders niet overgekomen. Dat is een kwestie van het juiste moment en de juiste middelen. Dat is een hele klus maar ik doe niets liever dan dat.’
Hoe zien je weken eruit?
‘Al met al werk ik meer dan veertig uur. Sport, werk en studie zijn een fulltime baan. Ik hou alles bij in mijn agenda en prik bewust momenten ‘niks’, zodat er ruimte is voor onverwachtse dingen. Daarnaast zorg ik dat er vaste momenten in de week zijn: volleybal-les en training geven is woensdag, donderdag en zaterdag. Mijn fotografie, werk en school pas ik daarop aan. Ik probeer elk weekend vrij te zijn, je moet leuke dingen met vrienden en familie kunnen doen. Dat vind ik belangrijk.’
Wat helpt jou om het vol te houden?
‘Ik woon nog thuis. Studenten die op zichzelf wonen, hebben een nog grotere druk. Die moeten zelf hun boodschappen doen en koken. Ik doe dat ook wel, maar dan is het fijn dat de tafel gedekt is. Nu kan ik de stress die ik heb, uiten bij mijn familie. Dat vind ik super fijn.’
