Dolf Jansen is als zo velen, meest magere, maar pezige mensen, verslaafd aan hardlopen. De adrenaline moet elke dag een uitweg vinden. Anderen hebben zich ooit laten verleiden om te gaan roken, misschien om ‘erbij te willen horen’. Dan weer stoppen is moeilijk, dat vergt innerlijke kracht en discipline. Net als om ergens mee te beginnen, zelfs een eerste zin op papier zetten, kan lastig zijn. Om door te gaan, vol te houden, zoals een vermageringskuur, of om te beginnen met niet-roken vereist doorzettingsvermogen. Je wil je bewijzen, zowel voor de buitenwereld als voor je zelf. Maar dan blijkt er ook zo iets als verslaving op te treden.
Heb ik mijn einddoel bereikt? Op mijn afscheid mocht ik boekjes uitdelen met als titel Penseelstreken, waarin 120 van mijn blogs staan voorzien met illustraties van collega’s. Inmiddels heb ik meer dan het dubbele aantal geschreven. Voor wie eigenlijk? Het is als een docent die van zijn teamleider of directeur een schouderklopje wil krijgen, of blij is met z’n hoge scores van de studenttevredenheidsonderzoeken. Je hebt ’t idee dat je – plat gezegd – voor z’n mallemoerskont elke dag iets typt. Daarom heb ik soms het gevoel om te stoppen met mijn dagelijkse blog, maar ik blijk verslaafd.
