Huib de Zeeuw is docent aan de opleiding Journalistiek. Zijn column verschijnt om de week bij Trajectum.
Ik ben kapot. In een week tijd tien stagebeoordelingen en twee afstudeerassessments. Het duizelt een beetje van al die portfolio’s.
Toch zijn die interviews met studenten gaaf om te doen en ik merk dat het mij steeds beter af gaat. In mijn eerste jaren was ik vooral gefocust op competenties als research en journalistieke productie. En natuurlijk moeten studenten dat aantonen. Maar nu merk ik dat ik bij de stages meer inzoom op hun journalistieke én persoonlijke groei.
De stages zijn zeer vormend voor de persoonlijkheid van de studenten. Eén student koos bewust voor een stageplek buiten de eigen bubbel en dat was erg leerzaam. Een ander werd gedwongen om tijdens de redactievergadering als eerste te pitchen. Ze kreeg als feedback het niet als prestatiemoment te zien, maar om een idee te delen en te vragen om input.
Een derde student had het best lastig, trok tijdig aan de bel voor hulp en slaagde erin om de stage op een professionele manier af te ronden. ‘Dat is je grootste winst’, liet ik hem weten tijdens de beoordeling.
Ook de gesprekken over ethische dilemma’s en verantwoording van journalistieke keuzes geven veel inzicht. Mijn collega en ik waren onder de indruk van een student die de poot stijf hield toen gevraagd werd om aantekeningen te delen zodat het op een website gepubliceerd kon worden.
Bij het afstuderen waren de interviews over AI-gebruik nog een stuk lastiger. Voor veel studenten is het vanzelfsprekend om te gebruiken, alleen de verantwoording is nog niet altijd even helder. En dat zijn moeilijke gesprekken.
Ik weet in elk geval dat ik niet als detective AI wil proberen op te sporen. Dat gevecht ga je namelijk nooit winnen. Wat ik wel ga doen is met studenten uitvogelen hoe je op een verantwoorde manier AI kan gebruiken en daarbij ook de uitkomsten kritisch beoordelen.
Dit volgens het principe van hoogleraar en AI-deskundige Ethan Mollick: ‘blijf de human-in-the-loop’. Over twee weken meer.
.
