Nieuws is niet alleen nieuws. Nieuws moet tegenwoordig in een beleveniskader gebracht worden. Opinies en meningen waren generaties geleden uitzonderingen ten opzichte van het nieuws. Nu lijken meningen belangrijker dan het echte nieuws.
Toen ik in 1976 de Stones in ons land begeleidde, zou Mick Jagger een interview geven aan Peter van Bruggen. De heer Jagger was te moe. Maar omdat freelance journalist Van Bruggen aan HP/DeTijd vier pagina’s had toegezegd werd het een sfeerverhaal, waarin ik de hoofdrol mocht vertolken, bij gebrek aan beter.
De huidige media sturen verslaggevers er op uit om hun persoonlijke belevenissen te laten vertellen, in woord en in beeld. Het liefst bij en van een ramp. De feiten zijn vaak snel op een rijtje gezet. Maar het ‘achterland’ moet wel wat te zien of te lezen krijgen. En dat terwijl meestal niet veel meer toe te voegen is aan wat eerder is gemeld.
Wij kunnen moeilijk tippen aan de budgetten van CNN of de BBC als het om nieuwsgaring gaat. Maar bij CNN zie je veel herhalingen. En de helft van wat wordt uitgezonden, zijn aankondigingen van wat komen gaat.
Belangrijk vind ik dat de beleveniseconomie geen invloed moet hebben op het brengen van nieuws. Geen entertainmentsausje alsjeblieft.
