In onze serie (on)bekende gezichten aan de HU: Carlijn Hoedemaker (38), nu drie jaar werkzaam bij de HU. Momenteel is ze ‘agile coach’ bij het HU netwerk onderwijskundig leiderschap. Ze praat met Trajectum over het belang van wendbaar zijn en de hobbels die de HU nog te nemen heeft.
Hoe ben je bij de HU terecht gekomen?
‘Ik zat tien jaar in het bedrijfsleven en vloog van organisatie naar organisatie. Nadat ik een keer anderhalf jaar op dezelfde plek was blijven hangen, merkte ik hoeveel je gedaan krijgt als je onderdeel kunt uitmaken van het personeel. Ik besloot een vast honk te zoeken en koos voor de HU omdat haar core business is wat ik het liefste doe: leren en ontwikkelen in de praktijk. Aanvankelijk begon ik als teamleider bij Instituut Archimedes, maar mijn huidige functie bij het innovatieve programma van Teaching and Learning Network (TLN) past me beter.’
Je houdt je bezig met ‘agile werken.’ Wat is dat?
‘De vertaling van agile is wendbaar. Ik heb een voorkeur voor de term ‘wendbaar werken’, vanwege de associaties die mensen bij agile hebben. Ze denken dat je voor een whiteboard moet staan of dat het alleen om scrummen gaat. Maar agile is een manier van denken: het belangrijkste is dat je snel en flexibel reageert op veranderingen.’
Hoe help je de HU wendbaar te maken?
‘Op meerdere manieren. Ik begeleid bijvoorbeeld docententeams bij het ontwikkelen van een nieuw curriculum. Ik help ze in scrumsessies om dat effectief te doen, door vanaf het begin de student en het bedrijfsleven erin te betrekken. Ze maken korte ‘sprints’ in het proces en formuleren steeds hun doelen voor een termijn van vier weken. Daarbij voorkom je dat iemand maandenlang bezig is, terwijl achteraf blijkt dat er tijdens het proces een paar cruciale fouten zijn gemaakt.’
Op welke bezwaren stuit je?
‘Mensen zeggen wel dat ze geen tijd hebben om vaak bij elkaar te zitten voor overleg. Maar het vergt niet zoveel tijd om in een vroeg stadium de examencommissie bij de vergadering uit te nodigen of een student te vragen om erbij te komen zitten. Wendbaar werken vraagt niet om één keer een pizzasessietje op een donderdagavond. Als je van tevoren weet waar een student warm voor loopt en waar ze op de werkvloer behoefte aan hebben, dan hoef je achteraf niet alles aan te passen.’
Docenten zullen zeggen dat ze niets anders doen dan dat, nietwaar?
‘Sommige medewerkers zeggen dat ze die scrumsessies niet nodig hebben en dat ze met hun jarenlange ervaring en hun connecties in de praktijk al precies weten wat er nodig is. Maar onderwijs is primair de verantwoordelijkheid van een team docenten. Geen docent kan in z’n eentje verantwoordelijkheid nemen voor de ontwikkeling van studenten. Als docent ben je dus geen individueel expert maar in de eerste plaats iemand die in het team samenwerkt. Het kan dus niet zo zijn dat je zegt: “Ach, die heeft nu eenmaal zijn eigen benadering.”
Als je met studenten en het werkveld wil samenwerken, gaat het om de manier waarop je dat doet. Vraag je af en toe input en feedback? Of verdiep je je in de behoefte, test je regelmatig wat ervaringen zijn en stel je bij? De verleiding is om te snel voor iemand anders in te vullen wat hij wil.’
Hoe wendbaar is de HU op dit moment?
‘De hogeschool stelt zich in haar koers ten doel om zoveel mogelijk in te spelen op de behoeften van het bedrijfsleven en haar teams centraal te stellen. De ingrediënten voor wendbaarheid zijn zeker aanwezig. Er is aandacht voor sterke teams, voor samenwerking met student en werkveld. Maar als flexibiliseren van het onderwijs een speerpunt is, moet je dat onderwijs ook flexibel organiseren.
Op bepaalde plekken binnen de HU wordt ook al wendbaar gewerkt. Maar binnen de opleidingen heeft het onderwerp wat mij betreft nog aandacht nodig. Omdat je daardoor onderwijs krijgt dat beter aansluit, maar ook omdat het positief is voor werkdruk en werkplezier.
Heb je een concreet voorbeeld?
Als je werkelijk wendbaar wil zijn richt dan ook de lessen anders in. Minder contacturen bijvoorbeeld. Op de middelbare school Unic hebben ze dat gedaan; de contacturen werden steeds minder, terwijl de resultaten steeds succesvoller werden. Ze hebben daar bovendien elke dag een kleine gezamenlijke start van 15 minuten. Als je succesvol wil vergaderen, moet je keuzes durven maken. Niet alles op de agenda zetten, maar één doel stellen en daar gedurende een paar weken vol voor gaan. Waar ik ook voor pleit, is werken op basis van userstories in plaats van die lijvige beleidsdocumenten. Richt je op verhalen uit de praktijk en ga daarmee aan de slag.’
Wat doe je als je niet werkt?
(Glimlacht) ‘Tennissen, hardlopen, moeder zijn van mijn kinderen Tibbe (7) en Isa (5).’
Medewerkers die graag wendbaarder willen worden kunnen zich voor hulp aanmelden bij carlijn.hoedemaker@hu.nl
