Docent, hogeschooldocent, teamleider, opleidingsmanager, projectleider. Mijn chronologie qua HU-carrière.
Als projectleider heb ik nu een aanstelling bij een stafdienst, eigenlijk ben ik dus een stafmedewerker.
Ooit deed ik onderzoek en schreef ik een thesis over stafdiensten binnen een organisatie. Conclusies van die thesis waren voor stafdiensten en stafdienstmedewerkers niet zo heel erg positief.
Wat er zoal gebeurt bij stafdiensten en stafdienstmedewerkers lijkt erg op wat er gebeurt bij managers. Welhaast geheimzinnige systeemprincipes zorgen er voor dat er steeds van alles bijkomt en dat alles groeit en bloeit, althans kwantitatief. Meer managers, meer stafdienstmedewerkers, meer taken, meer vergaderingen, meer notulen, meer nota’s. Noodzaak, nut, bijdragen aan de organisatie vaag.
Ik concludeerde in mijn thesis destijds dat stafdiensten en management de neiging hebben zich te ontwikkelen als zelfrijzend bakmeel. Alle geïnterviewden voor mijn onderzoek herkenden en erkenden dit principe.
Ik ben erg benieuwd of ik dezelfde conclusies zou kunnen trekken als ik mijn onderzoek nog eens over kon doen, bijvoorbeeld binnen de HU. Ook hier management en staf als zelfrijzend bakmeel?
En wat mijzelve betreft dan dus: docent, hogeschooldocent, teamleider, opleidingsmanager, stafmedewerker……ingrediënt van zelfrijzend bakmeel? Prachtige carrière toch!
