Een koffer met verkeerde kleren mee, een beurs vol verkeerd geld en een kamer in de foute buurt. Niet ideaal. Ga je een poosje studeren in het buitenland? Maak niet dezelfde fouten als Floor Brands. Ze deelt haar dieptepunten en geeft wat ongevraagd advies.
1. Verdiep je in het land
Toen ik vorig jaar naar Libanon vloog, kwam ik er pas twee dagen voor vertrek achter dat het land geteisterd werd door een van de hoogste hyperinflaties ter wereld. Een fles olijfolie kostte volgens de officiële wisselkoers algauw honderd euro. Gelukkig kwam ik op tijd in gesprek met een Rotterdamse ondernemer, die mij vertelde dat ik al mijn geld in dollars én in cash mee moest nemen. Eenmaal aangekomen kon ik de tweeduizend meegesmokkelde dollars omwisselen naar Libanese ponden. Dan wel tegen de ‘zwarte markt’ koers, zodat ik niet gelijk blut naar huis hoefde.
Op straat trek je als buitenlandse vrouw al best wat bekijks, maar in een kort broekje kijkt letterlijk iedereen naar je om. Als ik hier eerder aan had gedacht, had ik geen nieuwe garderobe hoeven aanschaffen bij aankomst. Ik kwam erachter dat ik vooral kleding meehad die mijn bovenlichaam bedekte. Wat ik nodig had was stof om mijn benen te verbergen.
Kortom: verdiep je in het land. Woont er een strenge dictator? Kun je met blote benen over straat? En wat kost een biertje?
2: Zoek contact met ervaringsdeskundigen
Je bent bijzonder, maar niet uniek.Anderen gingen jou voor, echt waar. Zij kunnen je de beste tips geven over de onderwijsinstelling, beste uitgaansplekken en de leukste cafés. Maak dus vooral gebruik van hun ervaring, neem ze mee uit lunchen en vraag ze het hemd van het lijf. Ken je niemand die het land eerder bezocht? Vraag het aan de buitenlandcoördinator.
3: Regel je accommodatie vooraf
Via Facebook kwam ik in contact met een Deense student met wie ik voor aankomst al een appartement had gevonden. Het lag in een wijk in het zuiden van Beiroet.
De kakkerlakken liepen door de keuken en het witte douchegordijn was nu bruin. Ik schrok ik twee keer ’s nachts wakker van oorverdovende knallen naast ons huis: kogelschoten, bleek later. Angstig lag ik de nachten daarna in mijn bed. Rustig slapen was er niet meer bij. We besloten met z’n tweetjes te verhuizen naar een andere buurt. Dat was in ander halfuur gepiept.
Hoe lekker is het als je aankomt in een vreemde stad en meteen naar je nieuwe ‘thuis’ kan gaan? Natuurlijk kun je ook de eerste paar dagen of weken in een hostel of Airbnb overnachten, maar er gaat niets boven je eigen kamer met je eigen prulletjes naast je bed.
Voor het vinden van een kamer heb je waarschijnlijk het meest succes op Facebook.
4: Plan je vrije tijd
Studeren is natuurlijk niet het enige wat je daar gaat doen. Althans, ik had ook andere plannen met Libanon. Voor goed onderwijs was ik wel in Nederland gebleven. Wanneer je eenmaal in het land gesetteld bent gaat de tijd megasnel. Kijk dus van tevoren wanneer je een vakantie of vrije dagen hebt en maak een lijst met plekken die je wil bezoeken voor je weer naar huis gaat. Heel eerlijk? Ik was vaker op pad dan dat ik met mijn neus in de boeken zat. Geen seconde spijt van gehad!
5: Neem contact op de je nieuwe universiteit of hogeschool
Eenmaal in Beiroet, bleek dat de vakken die ik in Nederland had doorgegeven allemaal al vol zaten. Ik kon alleen maar kiezen uit de vakken die ‘over’ waren. Klagen en vloeken bij de universiteit was zinloos. Wil je deze teleurstelling voorkomen? Zoek thuis alvast contact met de hogeschool daar om te vragen hoe de procedures verlopen. Vraag dan gelijk of ze een buddyprogramma hebben. Zo heb je bij aankomst meteen al een contactpersoon waar je terecht kan met al je vragen.
6: Corona: toch maar ff checken
Een week of twee voordat ik het vliegtuig in stapte, kreeg ik een e-mail van de universiteit in Libanon: ik moest verplicht twee weken in quarantaine. Dat was problematisch aangezien ik twee dagen voor het semester begon, pas aankwam in het land. Heel veel, telefoontjes en e-mails later kwam het goed. De quarantaineplicht kwam namelijk vanuit de universiteit en niet vanuit de overheid. Ik kon dus best een beetje smokkelen met de isolatiedagen. En het is waar: de brutalen hebben de halve wereld.
