Vandaag geluncht met de directeur van A-film in Amsterdam, Wilco Wolfers. Een stagiaire van mij uit een ver verleden, die me al lang overvleugeld is, maar met wie ik nog steeds goed kontakt heb. Hij gaf me na afloop enkele dvd’s mee, waaronder El Secreto de sus Ojos (Oscar voor de beste buitenlandse film). Een aanrader van ruim twee-en-een-half uur. Daarom niet zo lang de tijd om een blog te schrijven waar over nagedacht is.
Ook niet om alles precies uit te zoeken. Begin van de avond zit er letterlijk en figuurlijk een dom blondje aan tafel bij De Wereld Draait Door. Ze zit er voor de tweede keer. Ze heeft in een TV-programma weer iets doms gezegd. Met nog een aantal andere jonge Nederlanders doet ze een soort survival in Suriname. Ik weet er ’t fijne niet van, want ik heb dat programma nooit gezien.
Onze blondine moet lang nadenken over de vraag: Ken je een bekende Surinamer? Uiteindelijk antwoordt ze Mandela. Dit fragmentje had ik inmiddels al eens gezien. DWDD presentator Matthijs van Nieuwkerk vraagt voor de zekerheid of ze de kijkers niet in de maling neemt. Nee, ze wist het echt niet. Ze blijkt in vijf HAVO te zitten (1 aprilgrap?).
