Om 9:15 uur druppelen ze binnen, in stadion Galgenwaard, zo rustig als je het daar zelden zag. Ze krijgen koffie en een appel bij ontvangst en nemen plaats, drie stoelen en één rij van elkaar gescheiden. We hebben het over de 220 derdejaars studenten van Institute Design and Engineering die vandaag beginnen met hun ‘Quest project.’
Terwijl het zachtjes begint te regenen heet hun docent Johan van Rijsbergen ze welkom, zijn stem galmend over het voetbalveld. ‘Vragen mogen jullie straks stellen,’ legt hij uit, ‘via Teams.’ Het is een paar seconden stil wanneer hij de microfoon met een doekje ontsmet en vervolgens het woord geeft aan Joost Broerse, commercieel directeur en oud-voetballer van FC Utrecht.
Broerse is blij dat in zijn tijd de nieuwste technologische snufjes nog niet bestonden in het voetbal. Het zou hem een aantal extra rode kaarten hebben opgeleverd, merkt hij droogjes op. Verder neemt hij de gelegenheid te baat om zijn frustratie te uiten over het feit dat de wedstrijd tegen AZ van afgelopen weekend, ondanks alle inspanningen tegen besmettingsgevaar, door de KNVB werd afgeblazen. ‘Op het gebied van communicatie kan de bond nog wel wat leren,’ verklaart hij.
Broerse heeft een belangrijke boodschap. ‘Je kunt de beste spelers hebben, maar communicatie is waar het om gaat. Bevraag de ander. Hoe sta jij in het leven? Hoe wil je dat ik met je omga? En heel belangrijk: laat niet bij de eerste de beste tegenslag je kop hangen en zoek niet meteen een ander team.’
De microfoon wordt weer ontsmet en Van Rijsbergen neemt opnieuw het woord. ‘Quest kan het project van je leven worden. In het verleden hebben we meerdere keren het nieuws gehaald, onder andere met inspectiedrones voor bruggen en lithiumbatterijen als opslag, ver voordat Tesla ermee kwam.’
Ook Van Rijsbergen benadrukt het belang van samenwerking. Hij noemt een onderzoek van Google waaruit bleek wat de belangrijkste factor voor een succesvol team was: ‘psychologische veiligheid.’ ‘Oftewel, praat met elkaar en zorg dat de ander op je kan rekenen.’
Michiel (‘liever geen achternaam’) zit op de achterste rij te luisteren. Hij gaat straks aan het werk met Energiezuinig Bierbrouwen. Zijn opdrachtgever is Brouwerij De Leckere. Het is de tweede keer dat hij meedoet aan Quest en hij is vast van plan om met zijn groepje thuis af te spreken. ‘Vorige keer deden we alles online. Dan wordt iedereen laks en verlies je het vertrouwen in elkaar.’
Of het een gaaf project wordt, hangt voor hem af van de vraag hoe zijn groep zal worden opgenomen door het bedrijf. Hij hoopt dat hij er binnen zal mogen komen.
Ook Toon de Neef zit ergens achterin. Hij gaat met zijn groepje aan het werk met elektrische laadpalen in de stad. Hij vindt het stadion een goede plek, veel beter dan thuis in elk geval. ‘Jammer dat het regent, maar relaxed om mijn groepje in levende lijve te hebben ontmoet.’
Nu de gebouwen van de HU gesloten blijven voor zo’n 70 procent van de studenten, zoeken meerdere docenten met hun studenten elders hun heil in de stad. Zo ook Brenda de Zeeuw, initiatiefneemster van deze ochtend. Wat kost dat eigenlijk, zo’n stadion afhuren? De Zeeuw: ‘Is dat relevant? We praten vaak over “de HU-gemeenschap” en ik vind het belangrijk dat deze jongeren elkaar kunnen ontmoeten. Een opleiding volgen is meer dan achter de computer je certificaatje halen. Het is een zware tijd voor ze en het geeft me energie om dit voor ze te kunnen organiseren.’
Het serene binnendruppelen aan het begin van deze bijeenkomst ging niet vanzelf. De Zeeuw: ‘Toen ik vlak voor de zomer in dit stadion stond om de infrastructuur te bekijken, dacht ik “Oh mijn God, hoe gaan we hier al die studenten op anderhalve meter in loodsen?” Je moet er toch niet aan denken dat het hele derde jaar van ons instituut corona krijgt. Het was ingewikkeld, een soort militaire operatie die we op grote vellen papier hebben moeten uittekenen. Uiteindelijk hebben veertien begeleiders op strategische punten de boel in goede banen geleid. Veel voorbereiding, dat wel. Maar op een bepaalde manier ging het vanzelf. Hoe dat komt? Psychologische veiligheid? Nou misschien wel zoiets ja.’
Nadat de studenten hebben geluisterd naar Richard Lamb, trendwatcher op het gebied van technologie, doen ze samen nog een spel. Daarna gaan ze uiteen om de komende drie maanden in groepjes van vier te gaan werken aan de meest uiteenlopende oplossingen voor de problemen in de wereld. Slim gebouwbeheer, woningsimulators, sandwich-dakpanelen, insectenkweek. Wie weet staan ze er over een half jaar mee in de krant.
Ook interessant: Zij mogen wél naar de Uithof. 7 begripvolle eerstejaars over hun bijzondere start
