Duizend euro. HU-studente Leonie van Essen heeft het bijna in de pocket. Wat moet ze er nog voor doen? Even de finale van de Beauty and Brains-contest op studenten.nl winnen. Piece of cake nu foto’s van in bikini gehulde finalistes op de website verklappen dat het in ieder geval niet om brains te doen is. Leonie strijdt dus om de mooiste studente van het jaar te zijn. Het is natuurlijk een verdienste, mooi zijn. Niet iedereen wordt ermee geboren, maar wat geeft dat.
Om het onderwerp van de wedstrijd is het me nog niet eens te doen. Wel om wie bepaalt of de Apeldoornse de mooiste is. Dat zijn wij, namelijk: een lekenjury die de ballen verstand heeft van schoonheid en bovendien aan de hand van foto’s en een profielverhaal moet beslissen wie Miss 2009 wordt. Leonietje noemt zich ambitieus en zegt een sterke wil te hebben. Mijn sympathie wordt al opgewekt, nog één goede wens voor wereldvrede en mijn stem krijgt ze zeker… Elke dag, want zo vaak mag ik stemmen.
Een tijdje terug kreeg ik doorstuurmailtjes over de verkiezing van de VN-jongerenvertegenwoordiger 2009. Niet van finalisten, maar van hun vrienden, of erger, kennissen. Voor drie verschillende studenten kreeg ik aanbevelingsmails, afgesloten met woorden als ‘stem op X, ze is zo’n tof wijf’ en ‘stem op Y, hij heeft het verdiend’. Waar is de tijd dat er een capabele jury was en de winnaar werd gelauwerd op basis van competenties? Dat kwaliteit boven een grote, stemmende achterban ging?
Zou Leonie straks, als ze wint, echt geloven dat ze de mooiste is? Terwijl een medestudent gewoon een dagje vanaf verschillende schoolcomputers heeft gestemd? Wat al die wedstrijden van tegenwoordig nog inhouden is me een raadsel. Zijn het niet allemaal varianten van de grote netwerk- en hyvesvriendjesmatch? Als dat zo is, prima, maar noem het beestje dan bij de naam!
Overigens heb ik nog goed nieuws voor arme studentes. Om duizend euro te verdienen hoef je niet slim te zijn; aanmelden voor de Beauty & Brains-contest 2010 kan nu al. Plaats een hitsige foto en regel een zooitje stemmende vrienden en wie weet schrijf ik volgend jaar een stukje over jou.
