Er zijn geen officiële regels over gedrag op de werkvloer. App je collega’s buiten werktijd? Haal je koffie voor iedereen? Trajectum legde zes stellingen voor aan HU-medewerkers. ‘Je wilt geen schooljuf-manier van samenwerken.’
Werk-privé balans
Marianne Hop houdt zich als docent bij de minor ‘Stilstaan bij Gedrag’ bezig met waarom mensen zich op een bepaalde manier gedragen. Hoe kijkt zij naar de stellingen uit de video?
Praten over je kinderen (stelling één) is voor de meeste geïnterviewden in de video geen probleem. ‘Ik vind het wel leuk om van andere medewerkers hun privéverhalen te horen’, zegt er één. Een ander zit er totaal niet op te wachten. ‘Het is gewoon irritant en ik heb niet zoveel met kinderen.’
Volgens Hop gaat het delen van verhalen over je kinderen vaak organisch. ‘Eén op één bij de koffie bijvoorbeeld. Dan merk je ook goed of iemand erop zit te wachten.’
Er zijn geen regels over wat je wel en niet deelt over je privéleven. ‘Maar puur zakelijk met elkaar omgaan als collega’s werkt niet’, vindt Hop. ‘Je kunt jezelf niet in tweeën splitsen als persoon en professional.’ Het helpt juist binnen een samenwerking als je je kwetsbaar opstelt. ‘Als iemand deadlines niet haalt of minder precies werkt, zijn we snel geneigd daar een karaktereigenschap aan te koppelen. Lui of slordig. Maar als je weet wat iemand bezighoudt – ziekte of zorgen bijvoorbeeld-, dan helpt dat om verder te kijken dan dat eerste waardeoordeel.’
Aanspreken op gedrag?
Steeds in de CC worden meegenomen (stelling twee) is voor de één een groter probleem dan de ander. Hop: ‘Als je het vervelend vindt, zou ik op een vragende manier een mailtje terugsturen. “Is het de bedoeling dat ik ook in de CC zit?”. Mensen klikken vaak op “reply all” zonder het te beseffen. Dat kun je beter laten gaan. Anders krijg je zo’n schooljuf-achtige manier van samenwerkingen. Iemand mag zich best een keer vergissen.’
‘Not done’, noemt een van de geïnterviewden bellen in een ruimte waar collega’s werken (stelling drie). Hoe ga je daarmee om, volgens Hop? ‘Iemand aanspreken op zijn gedrag komt al snel te belerend over. Je kunt beter iets zeggen als: “ik merk dat ik me moeilijk kan concentreren. Zou je het gesprek ergens anders willen voortzetten of zal ik ergens anders gaan zitten?” Dan veroordeel je de ander niet.’
Appen buiten werktijd
Kun je collega’s wel of niet appen buiten werktijd? ‘Als er een knop op zit en het kan uit, moet je dat doen, als je er behoefte aan hebt’, antwoordt een medewerker op deze vierde stelling. ‘Het is aan de betreffende collega om er iets mee te doen, of niet’, vindt zijn collega. Dat is te gemakkelijk, vindt een ander: na 18:00 uur moet je het gewoon niet doen.
Volgens Hop is het slim om er afspraken over te maken binnen je team. ‘Zo bescherm je elkaar. Er zijn collega’s die de druk voelen om alles te lezen en te bekijken, ook in het weekend.’
Wenselijk gedrag
Ga je koffie halen, moet je dan ook voor je andere collega’s halen (stelling zes)? Dat is volgens een aantal niet te doen, zo groot als de groep is. ‘Weet je wel hoeveel collega’s ik heb?!’
De facilitair medewerker uit de video heeft er een speciaal karretje voor, maar dat heeft niet iedereen. Hop: ‘Nu we eigen mokken hebben, kun je er niet echt veel dragen. Twee of drie tegelijk dus’, lacht ze.
Korte broek
Tot slot een onderwerp waar veel medewerkers in de video even over moesten denken: een korte broek aan naar je werk (stelling vijf)? De meningen variëren van ‘vind ik zelf niet zo professioneel’ naar ‘ziet er niet uit’ tot ‘daar heb ik zelf geen moeite mee.’
Hop vindt het een dilemma. ‘Als het ontzettend heet is, kan ik het begrijpen. Toen de klimaatbeheersing in PL97 kapot was bijvoorbeeld.’ Ze is even stil. ‘Als iemand er zin in heeft, moet ‘ie het vooral doen. Maar het is iets wat ik persoonlijk in de ruim twintig jaar op de HU nog nooit heb meegemaakt…’
